 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
12. Hukuk Dairesi
E: 1986/2314
K: 1986/13191
T: 01.12.1986
DAVA : Yukarıda tarih ve numarası yazılı merci kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine, bu işle ilgili dosya mahallinden daireye, 17.2.1986 tarihinde gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : İstek konusu gayrimenkule ait kira sözleşmesinde, kiralanan yerin (kumluk) olduğu yazılıdır. Özel şartlar uyarınca, bu kumluk saha üzerine, kiralayanın izni ile de olsa, bazı tesislerin yapılmış olması, kiralanan şeyin vasfında değişikliğe yol açamaz. (Kumluk) olarak belirtilen bu yerden kiracının tahliye edilebilmesi, kira süresinin bitimi tarihinden itibaren yasal süresi içinde ve İİK. 272 ve takip eden maddeleri uyarınca istekte bulunulmasına bağlıdır. Bu çeşit bir anlaşmazlıkta, 6570 sayılı Kanun hükümlerinin uygulanması söz konusu değildir.
15.1.1985 tarih ve 3151 sayılı Kanun müstakil bir hüviyeti haiz olmayıp, "6570 sayılı Kanuna Geçici Madde Eklenmesine" dair başlığından anlaşılacağı üzere, 6570 sayılı Kanun bünyesi içerisinde ve onun bir parçası şeklinde ele alınması zorunlu bir kanun hükmü niteliğindedir. Öyle ise bu "geçici madde" hükmünden yararlanmak imkan ve durumunda olan kiralayanlar, kiralanmış gayrimenkulleri 6570 sayılı Kanuna tabi bulunan kişilerdir.
O halde, 3151 sayılı Kanunun uygulanması dileği ile açılan bu isteğe karşı çıkılması üzerine verilmiş ret kararı isabetlidir.
SONUÇ : Açıklanan durum karşısında; alacaklı vekilinin varit görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun merci kararının İİK'nun 363, HUMK'nun 428. maddeleri uyarınca ONANMASINA, peşin alınan 500 lira onama harcının mahsubuna, bakiye 1.000 TL harcın temyiz edenden alınmasına, 01.12.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.