 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/6558
K: 1987/108
T: 21.01.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Manisa Asliye 1. Hukuk Hakimliğince verilen 23.5.1986 tarih ve 588-249 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesini süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, davalıdan süt alımı için yazılı anlaşma yapılıp (500.000) lira cezai şartın kararlaştırıldığını, ancak davalının süte zam isteyip fiilen akdi bozduğunu ve bu nedenle kendisine verilen senedi (660.000) lira bedelle doldurup icraya koyduğunu ileri sürerek senetten dolayı borçlu bulunmadığının tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, akdi davacının haksız olarak bozduğunu, bononun taminat olarak değil, davacının borcu nedeniyle düzenlendiğini savunarak davanı reddini ve % 15 inkar tazminatını davacıdan tahsilini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere, alınan bilirkişi raporuna ve davanın yazılı delille ispatlanamayıp davalının yemini eda etmiş bulunmasına dayanılarak, davanın reddine ve (660.000) liranın % 15 inkar tazminatıyla birlikte davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekilince temyiz edilmişti.
Davalı taraf savunmasında, dava konusu 660.000 lira bononun sattığı süt bedellerinin teminatı olduğunu ileri sürmüştür. Davacı bononun cezai şart olarak verildiğini kanıtlayamamıştır. Bu durumda mahkemece yapılaçak iş, davalının süt bedelinden ne kadar alacaklı olduğunu araştırmak, tespit edeceği miktar kadar davayı reddetmekten ibaret iken böyle bir araştırma yapmadan davayı reddetmesi, talep olmadığı halde davalı yararına bedelinden de fazla olarak (660.000) liranın tahsiline karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 21.1.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.