DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Adana 3. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 22.4.1986 tarih ve 735-379 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı (M.) Koll. Şti. vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Davacı vekili, müvekkili banka ile davalılar arasında yapılan teminat mektubu kredi sözleşmesi gereğince davalılara mektubu verildiğini, davalıların borçlu oldukları miktarı ödemedikleri gibi teminat metupları da iade etmediklerini, bunun için çekilen ihtarnamenin de sonuçsuz kaldığını, bu nedenle (501.200) liralık teminat mektuplarının iadesine ya da nakten bedellerinin depo edilmesine, ödenmeyen (30.365) liralık komison vergisi ve % 40 ticari temerrüt faizinin davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı (M.B.) gıya davatiyesine rağmen gelmediğinden duruşmalar gıyabında yürütülmüş, diğer davalı vekili ise teminat metuplarının paraya çevrilmediği müddetçe, imzalanan taahhütnameye göre kefil olan müvekkilinin muaccel alacak için, müvekkilinin sorumluluğunun başlayacağını, bu nedenle davanın yersiz olduğunu bildirerek reddini istemiştir.

Mahkemee, toplanan delillere, yaptırdığı bilirkişi tetkikatına göre (501.200) liralık teminat mektuplarının davacı bankaya iadesine, iade edilmediği takdirde bedelinin nakten bankaya depo edilmesine, (30.365) lira komisyon vergisi ile % 40 ticari temerrüt faizi ile birlikte davalılardan tahsiline karar verilmiştir.

Hüküm, davalı (M.) Koll. Şti. vekili tarafından temyiz edilmiştir.

1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve kredi sözleşmesi hükümlerine göre davalı vekilinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.

2 - Ancak teminat mektuplarının depo edilmesine ilişkin davalar sebebiyle kurulan hükümlerde maktu vekillik ücretiyle, maktu harca hükmedilmesi gerekir. mahkemece bu husus dikkate alınarak tahakkuk eden komisyon alacağı dışındaki depo edilmesine karar verilen miktar bakımından davacı yararına maktu vekillik ücreti tayini ile maktu harç tahsiline karar verilmesi gerekirken, aksine bir şekilde nisbi vekillik ücreti ile harca hükmedilmesi doğru görülmediğinden kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.

SONUÇ : Yukarıda (1) numaralı bende gösterilen nedenlerle davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak (2) numaralı bendde gösterilen sebelerle kararın davalı yararına BOZULMASINA 21.1.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972