 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/6409
K: 1987/139
T: 21.01.1987
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Bitlis Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 24.4.1986 tarih ve 54-86 sayılı hükmün temyizen tetkiki davalı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, müvekkili şirket tarafından kasko sigorta poliçesi ile sigortalanmış 13 AN 544 plaka sayılı aracın, davalı (M.M.)'ın sürücüsü bulunduğu diğer davalı şirkete ait araçla çarpışması sonucu hasara uğradığını, sigortalı aracın olayda tamamen kusursuz olduğundan ekspertiz raporu ile belirlenen zararın isgortalı araç sahibine ödendiğini, bu nedenle (478,750) lira tazminat ile işlemiş faizi (181.527) liranın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar duruşmaya gelmemişler, ancak davalı şirket vekili cevap dilekçesinde, her iki davalının ikametgahının Mersin olduğundan, yetkilimahkemenin Mersin Mahkemeleri olduğunu bildirerek yetki yönünden davanın reddini istemiştir.
Hüküm davacı şirket vekilince temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, yetki itirazını ancak görevli mahkemenin tetkik edip karara bağlamasının mümkün bulunmasına, görev hususunun HUMK.'nun 7. maddesine göre mahkemece re'sen nazara alınması gerekmesine göre, aşağıdaki bendin sapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Mahkemece ilk oturumda görevsizlik kararı verilmiş olmasına göre, dava tarihinden yürürlükte olan avukatlık ücret tarifesi 8. maddesinin 1 ve 2. fıkraları uyarınca davanın görüldüğü mahkemeye göre hükmolunacak avukatlık ücretinin yarısına (maktu vekillik ücretini geçmemek kaydıyla) hükmetmek ve harç ve yargılama giderlerinin de davacı tarafa tahmil etmek gerekir iken bu hususların gözden kaçırılması doğru görülmemiş ve kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) no'lu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine (2) no'lu bentte gösterilen nedenlerle kararın davalı yararına BOZULMASINA, 21.1.1987 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.