 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/4389
K: 1986/5018
T: 06.10.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İstanbul Asliye 2. Ticaret Mahkemecesince verilen 15.5.1986 tarih ve 201-356 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı ve mukabil davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili S.M.E.A San ve Tic. A.Ş'nin murakıbı olan müvekkilinin, şirket yönetim kurulu toplanıp karar alamaması üzerine TTK'nun 353. maddesi uyarınca genel kurulu 29.4.1986 tarihinde toplantıya davet ettiğini, ancak yönetim kurulu üyesi olan her iki davalının, genel kurulun 14.4.1986 tarihinde toplanmasını kararlaştırdıklarını, oysa üç kişiden oluşan yönetim kurulunun iki üye ile toplanıp karar alamayacığını ileri sürerek davalıların aldığı kararın geçersizliğinin tesbiti ile 14.4.1986 tarihli genel kurul toplantısının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekilleri müştereken verdikleri cevapta, şirket murakıbı olan davacının yönetim kurulu kararına karşı dava açma hakkı bulunmadığını, yönetim kurulunun yasal olarak toplanıp genel kurulu toplantıya çağırdığını, kararın Ticaret Siciline tescil edildiğini ve itiraz edilmemekle kesinleştiğini belirterek davanın reddini istemişler, açtıkları karşılık dava ile de, murakıplık görevini kötüye kullanmış ve bu yüzden hakkında kamu davası açılmış olan davacının genel kurulu toplantıya çağırmasının yoklukla malul bulunduğunu, yapılan çağrıda şirket merkezinden başka bir yerde toplantının yapılacağının bildirilmesinin de usulsüz olduğunu belirterek murakıp davacının şirket genel kurulunu olağan toplantıya davetine dair çağrısının hükümsüzlüğünün tesbitine karar verilmesini talep etmişlerdir.
Mahkemece; davalıların 14.4.1986 tarihinde genel kurul toplantısının yapılmasını istedikleri yerin şirket merkezi olmayıp davalı H.İ.E'nin avukatının büro adresi olduğu, bunun TTK'nun 371. ve Esas Sözleşmenin 19. maddelerine aykırı bulunduğu gibi bu yerin elverişli mahal olduğunu da ileri sürülemeyeceği gerekçesiyle asıl davanın kabulüne; karşılık dava yönünden, murakıbın, genel kurulu olağan toplantıya çağırması için TTK'nun 353/8. maddesi uyarınca yönetim kurulunu ihmalinin sözkonusu olması gerektiği, yönetim kurulunun diğer üyesi T.S.'nin davete rağmen yönetim kurulu toplantısına katılmadığından TTK'nun 330, Esas Sözleşmenin 11/3. maddeleri ve afaki iyiniyet kuralları uyarınca hazır olan iki kişinin alacağı kararın geçerli olacağı, bu durumda yönetim kurulunun ihmalinden bahsedilemeyeceği gibi yönetim kurulunun üye T.S. nin usulüne uygun davete rağmen hazır olmaması halinde de fonksiyonunu ifa edemeyecek sayılamayacağı , o halde murakıbın bu sebeple genel kurulu toplantıya davetine hacet bulunmadığı, kaldı ki murakıbın çağrısında gösterilen toplantı adresinin de şirket merkeziyle ilgili bulunmadığı ve elverişli bir mahal sayılamayacağı gerekçesiyle karşılık davanın da kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı (karşılık davalı) vekili temyiz etmiştir.
Mahkeme kararının gerekçesinde hernekadar yönetim kurulu üçüncü üyesinin davete rağmen toplantıya katılmaması sebebiyle yönetim kurulunun iki kişi ile toplanıp karar alabileceğini belirtilmiş ise de, gerek TTK'nun 330. maddesi hükmü gerekse, Dairemizin son zamanda yerleşmiş olan uygulaması itibariyle, üç kişilik yönetim kurulunun toplanıp karar alabilmesi için tamamının biraraya gelmesi gerekmektedir. Mahkeme kararındaki bu yöne ilişkin gerekçe isabetli olmamakla beraber dayanılan sair gerekçelere göre verilen karar sonucu itibariyle doğru bulunduğundan kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle davacı (karşılık davalı) nın temyiz itirazlarının reddi ile kararın onanmasına, aşağıda yazılı bakiye 1500 lira temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 6.10.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.