 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/4022
K: 1986/4322
T: 09.07.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Ankara Asl. 4. Ticaret Mahkemesince verilen 9.4.1986 tarih ve 576-263 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, davalının müvekkili şirketin ortağı bulunduğunu ve ayrıca yönetim kurulunda görevli olduğu dönemde alınan bir kararla şirket ortaklarına avans niteliğinde (6.000.000) lira temmettü verilmesinin kararlaştırılıp davalıya bu miktarın 5.2.1984'de ödendiğini, bilahare 11.7.1985 günlü yönetim kurulu kararıyla (1983-1984) yılı karı mahsup edildikten sonra artan (5.760.000) liranın şirkete iadesinin istenildiğini, ancak geri verilmediğini ileri sürerek (5.760.000) lira bakiye avansın 17.9.1985'den itibaren % 30 faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davanın zamanaşımına uğradığını, ana sözleşmenin 29-30 uncu maddelerine göre dağıtılmış karın geri alınamayacağını, yetkinin genel kurula ait olduğunu, şirket borcunun dağıtılan karın geri alınmasıyle ödenmiyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, TTK.'nun 473 üncü maddesine göre zamanaşımı def'inin reddiyle kar payı şirketin içine düştüğü ekonomik kriz nedeniyle geri istenemiyeceği, kaldı ki temettü hissesinin dağıtımı, şirket genel kurulunun tasdiki ile tekemmül edeceğine göre, kar payı dağıtımına ilişkin kararların iptali söz konusu olmadan da dağıtılan temettü payının geri istenmesi mümkün olmayacağı cihetle davanın reddine karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava, davacı şirket yönetim kurulu tarafından 1983 yılı kar payına mahsuben avans olarak verilen (6.000.000) liradan 1983 yılı için davalıya düşen gerçek kar payı (85.000) lira, 1984 yılı kar yapından davalıya düşen (85.000) lira ve yönetim kurulu üyeliği ikramiyesi olarak (70.000) lira düşürüldükten sonra bakiye (5.760.000) liranın tahsili talebinden ibarettir. Mahkemece kar payı dağıtını ve kar payının geri alınması konusunda genel kurul kararı lazım geldiği ve böyle bir karar bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Oysa dağıtılan para genel kurul kararıyla olmadığı gibi, sene sonunda tam belirlenmiş kar payı da değildir. Davalıya verilen (6.000.000) lira şirket genel kurulu'nca yönetim kuruluna verilen yetkiye dayanılarak kar payına mahsuben ve avans olarak verilmiş bir paradır. Bu durumda sene sonundaki kar durumuna göre davalı ortağa düşecek kar payı tutarına göre ya avansın üstü tamamlanacak veya ödenen avans davalı ortağa düşen kar payından fazla ise, fazlası geri istenecektir. Nitekim TTK. nun 473 üncü maddesi hükmüne göre haksız ödenen kar payı dahi geri istenebilir. Bu durumda mahkemece yapılacak iş, avansın dağıtıldığı yıla ait (1983 ve dava dilekçesinde zikredilen 1984 yılına ait davalıya düşecek kar paylarının ve yönetim kurulu üyeliği ikramiyesinin miktarını araştırıp, gerekirse bu konuda bilirkişi incelemesi yaptırarak sonucuna göre bir karar vermekten ibarettir. Mahkemenin aksi düşünceyle davanın reddine dair verdiği kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 9.7.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.