 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/3862
K: 1986/4364
T: 10.07.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı İzmir Asliye 2. Ticaret Mahkemesince verilen 3.4.1986 tarih ve 812-258 sayılı hükmün temyizen tetkiki taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı vekili, davacının davalı şirketten 9.12.1983 tarihinde bir adet takım bileme taşlama tezgahı satın aldığını ve bedelini peşin ödediğini, teslimden kısa süre sonra eksik ve hatalı imal edilmiş olduğu için böyle bir makinada bulunması gereken hassasiyetin bulunmadığının anlaşıldığını hataların giderilmesi için davalı şirket uyarılmışsa da netice alınmadığını, resmi makam vasıtasıyla uyarıldığını ve ancak böylece tezgahın tamiri yapılıp 7 ay 10 gün sonra teslim edildiğini ileri sürerek, 186 iş günü süresince toplam '2.805.500) TL. gelir kaybı olduğundan, bu meblağın davalıdan yasal faizi ile tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili cevabında, davacının süresinde ayıp ihbarında bulunmadığını, makinanın sağlam ve kusursuz çalışır vaziyette teslim edildiğini, nakliye sırasında tezgah taşlama tablasının yerinden kayması sebebiyle meydana gelen arızanın ise sorumlu olmadığı halde iyiniyetle davalı tarafından giderildiğini, davacının gelir kaybı iddialarının da hayali olduğunu savunmuştur.
Mahkemece iddia ve savunmaya, ibraz edilen delil ve belgelere, bilirkişi incelemesine göre davalı şirketin ilk defa imal ettiği makineyi gerekli hassasiyeti sağlamadan sattığı için % 80, davacının ise kendi başına gerekli düzeltmeleri yapmaya çalıştığı için % 20 oranında kusurlu olduğu, davacının yazılı ihbarda bulunduğu tarihle makinanın çalışır duruma geldiği tarih arasındaki 3 ay 3 günlük sürede toplam (155.000) TL. gelir kaybı olacağına göre % 80 oranındaki (124.000) TL.'sının davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin isteminin reddine karar verilmiştir.
Kararı taraflar temyiz etmişlerdir.
1 - Davalı şirket, 21.5.1984 tarihli tutanağı imza ve tezgahı teslim almak suretiyle, davacıya satmış olduğu bu tezgahın hatalı olduğunu kabul etmiştir. Bu itibarla davacının hatalı tezgahı kullanamamaktan dolayı kar mahrumiyetini davalıdan talebe hakkı vardır.
Mahkemece tazminat bilirkişiye hesaplattırılmış ve bilirkişinin 12.2.1986 tarihli raporuna göre hüküm tesis edilmiş ise de, rapor iki yönden hatalıdır. Öncelikle taşlama tezgahının 9.12.1983 tarihinde fatura ve Aralık ayı sonunda teslim edildiği ihtilafsız olduğu halde, bilirkişinin kazanç kaybı süresini ilk yazılı ihbarın yapıldığı 16.4.1984 tarihinden başlatması doğru değildir. Öte yandan, bilirkişi raporunda davacının günlük kazanç kaybı olarak talep ettiği 15.000 TL'yı çok bulurken 1985 yılı günlük ortalamasının 11.000 TL. olduğunu belirtmiş olduğu halde, dava konusu bir yıl önceki 1984 yılı dönemi için kazanç kaybının aylık (50.000) lirayı geçmeyeceği yolundaki düşüncesini belli bir gerekçeye dayandırmamıştır. Bilirkişinin bu gerekçesiz mutalaası hükme dayanak yapılmıyacağına göre Mahkemece, anılan raporda belirtilen bu çelişkilere yönelik davacı vekilinin 19.2.1986 tarihli itiraz dilekçesi de gözönüne alınarak, yeniden uzman bir bilirkişiye inceleme yaptırılması, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar tesisi doğru görülmediğinden hükmün davacı yararına bozulması gerekmiştir.
2 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve (1) no'lu bentteki bozma nedenine göre davalının temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) no'lu bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davacı yararına BOZULMASINA, ve (2) no'lu bentte görülen nedenlerle davalının temyiz itirazlarının reddine, 10.7.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.