 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
11. Hukuk Dairesi
E: 1986/2922
K: 1986/3684
T: 19.06.1986
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı Söke Asl. Hukuk Hakimliğince verilen 31.12.1985 tarih ve 837-831 sayılı hükmün temyizen tetkiki davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Davacı vekili, fırıncılıkla uğraşan müvekkilinin un ticaretiyle iştigal eden davalıya ilerde satın alınacak un bedeli karşılığı 28.2.1984 vadeli (1.000.000) TL'lık bir bono verdiğini, davalının müvekkiline muhtelif partiler halinde gönderdiği unlara karşılık davalıya 30.2.1984 tarihli makbuzla (384.000) TL. 7.3.1984 tarihli makbuzla (265.000) TL. ve haricen (50.000) TL olmak üzere toplam (700.000) TL ödendiğini, bono tutarından arta kalan (300.000) TL. karşılığında davalı mal göndermediğinden bu meblağın esasen ödenmesi gerekmediğini, davalının buna rağmen elinde bedelsiz kalan (1.000.000) TL'lık bonoyu icra takibine koyduğunu ileri sürerek mezkur bononun iptalini ve davalının % 15 haksız takip tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevabında müvekkilinin davacıya sattığı un bedeline karşılık nizalı bonoyu aldığını, bonoda yer alan alacağı mahsuben davacıdan (50.000) TL tahsil edildiğini, (385.000) TL'lık ve (265.000) TL'lık ödeme iddialarının gerçeğe aykırı ve buna ilişkin makbuzların sahte olduğunu savunmuştur.
Mahkemece davacının iddiasına dayanak yaptığı makbuzlardaki imzaların davalının elinin mahsulü olmadığının uzman bilirkişi raporuyla saptandığı, nizalı bono tutarının (50.000) TL'lık kısmının bedelsiz kaldığının davalının kabulü ile subut bulduğu gerekçesiyle davacının bono meblağının sadece (50.000) TL'lık kısmı ile borçlu olmadığının tespitine, fazlaya dair talebin reddine, reddedilen miktarın % 15'ini oluşturan (142.500) TL icra inkar tazminatının davacıdan tahsiline karar verilmiştir.
Hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1 - Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillere gerektirici sebeplere ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamamsına ve bono lehdarı olan davalının bonoya karşılık davacıya mal verdiğini ispatla yükümlü olmamasına göre aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2 - Davacı niza konusu (1.000.000) TL'lık bonoya karşılık sadece (700.000) TL'lık un teslim aldığını, bu unu bedelini kısmen makbuz mukabili ve kısmen makbuz almadan ödediğini iddia etmiş, başkaca un almadığı için bononun (300.000) TL'lık kısmının baştan beri bedelsiz kaldığını ileri sürmüştür. Davalı (50.000) TL'yı haricen aldığını ikrar etmiş, davacının dayandığı toplam (650.000) TL'lık makbuzların davalı tarafından verilmediği saptanmıştır. Bu durumda davacıya senedin (300.000) TL'lık kısmı için hiç un almadığı iddiasını ispat zımmında yemin teklif etme hakkı hatırlatılarak hasıl olacak sonuç dairesinde bir hüküm kurulmak gerekirken bu gereğe uyulmamış olması usule aykırı bulunmuştur.
SONUÇ : Yukarıda 1 numaralı bentten yazılı nedenlerle sair temyiz itirazlarının reddine 2 numaralı bentte açıklanan nedenle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, 19.6.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.