 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1986/4453
K: 1986/4793
T: 30.09.1986
DAVA : Davacı, işkazasında malul kalan sigortalı işçi için yapılan harcamalar üzerine uğranılan Kurum zararının rücuan ödetilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi :
KARAR : Zararlandırıcı sigorta olayının, kireç ocağı işyerinde taş kırılması sırasında sıçrayan taş parçalarının göze isabeti sonucu meydana geldiği açıktır.
Olayda, SS. müfettişi tarafından, 21.5.1984 tarihinde tesbit edilmiş bulunan sigortalı ve tanık ifadeleriyle aynı tarihte düzenlenen raporda sigortalıya hiç gözlük verilmediği belirtilmesine karşın, duruşmada dinlenilen davalı tanıkları ile sigortalının imzasını taşıyan 12.5.1983 tarihli malzeme teslim tutanağında gözlük verildiğinden söz edilmektedir. Mevcut bu çelişkinin varlığı karşısında, işveren tarafından sigortalıya işe uygun gözlük verilip verilmediği yönün, hükme yeterli bir biçimde açıklığa kavuşturulmuş bulunduğu söylenemez. Bu durumda, davada çözümlenecek sorun, sigortalıya gerçekten gözlük verilip verilmediği çevresinde toplanmaktadır. Mahkemece yapılacak iş, bu çevrede anılan çelişkiyi yöntemince gidermek suretiyle uyuşmazlığı kesin olarak çözümlemek ve maddi olguları bilirkişi incelemesine ve hükme elverişli bir şekilde tamamlamaktır. Öte yandan, gözlük verildiğinin kesin olarak saptanması durumunda ise, işverenin işçisine gözlük verme yükümünün bu gözlüklerin istenilen mitelikte olmaları ve işçiler tarafından kullanılmalarını sağlama zorunluluklarını da kapsayacağı gözden uzak tutulmamalıdır. Başka bir anlatımla, işin niteliği itibariyle işverenin önlem alma ödevinin, salt işe uygun gözlük vermekle sınırlandırılamayacağı, bu gözlüğün kullanılmasını istemek, bu önlemin uygulanmasını sağlamak ve uygulanıp uygulanmadığını sürekli ve etkin bir biçimde denetlemek, giderek bunu gerçekleştirecek gerekli kontrol sistemini de kurmak yükümlülüğünü içerdiği de söz götürmez. Ayrıca, gözlüksüz çalışma sonucu iş kazasına uğrayan işçinin verilmiş gözlüğü kullanmamasından dolayı % 75 oranında ve işverenin de verdiği gözlüğün kullanılmasını sağlamaması nedeniyle % 25 oranında kusurlu kabul edilmeleri İş Kanunu'nun 73 üncü maddesiyle İşçi sağlığı ve İş Güvenliği Tüzüğünün öngördüğü, işçiyi koruyucu ve iş güvenliğini sağlayıcı hükümleri ve bunun sonucu olarak özellikle, yukarıda sözü edilen işveren yükümlülükleri karşısında isabetli bir kusur dağılımı sayılamaz.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarda açıklann nedenlerle BOZULMASINA, 30.9.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.