 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
10. Hukuk Dairesi
E: 1986/1779
K: 1986/3879
T: 26.06.1986
DAVA : Yurt dışında gezi amacıyla bulunduğu esnada acilen ameliyat olduğunu beyanla yapılan masraflar toplamı 3.942.237,-TL'nin davalıdan tahsili davasının yapılan yargılaması sonunda; ilamda yazılı nedenlerle davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davacı avukatınca istenilmesi üzerine; tetkik hakimi tarafından düzenlenen raporla, dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi:
KARAR : Davada uyuşmazlık yaratan husus 506 sayılı Kanun'un geçici 20. maddesine göre kurulan Sosyal Güvenlik Sandığı'na bağlı davacıya, gezi amacıyla yurt dışında bulunduğu sırada hastalanıp zorunlu olarak ameliyat edilmesi nedeniyle yapılan sağlık yardımların anılan sandıktan istenip istenmeyeceğidir.
506 sayılı Kanun'un geçici 20. maddesinin (b) bendinde, bu personele hastalık hallerinde en az bu konuda belirtilen yardımların sağlanacağı öngörülmektedir. Keza vakıf senedindeki hükümler da bunu teyit edici niteliktedir.
506 sayılı Kanun'un 32 ve devamındaki maddelerinde hastalık sigortası düzenlenmiş olup, yasada, sigortalının yurt dışında özel olarak gittiği sırada acil ve zorunlu bir durum nedeniyle sağlık yardımı yapılmasını önleyici nitelikte hüküm bulunmamaktadır. Kaldı ki, günümüzde sosyal devletin görevi gereği sosyal güvenlik haklarının olabildiğince genişletilmesinin esas alınması lüzumu açıktır. Gİderek, 506 sayılı Kanun'a tabi sigortalılara bu hakkın tanınması Dairemizin yerleşmiş görüşlerindendir.
Açıklanan maddi ve hukuki olgular göz önünde tutularak Sosyal Sigortalar Kanunu'na tabi sigortalılara tanınan bu hakkın, geçici 20. maddede kapsamına giren kuruluşun, Sosyal Güvenlik Sandığı'na tabi personelinden olan davacıya da tanınması gerekir. Bu durumda, mahkemece, tedavi için zorunlu ve acil olarak yapılan sağlık yardımları bakımından davanın kabulüne karar vermek gerikirken yazılı şekilde hüküm tesisi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, davacı yaraına takdir edilen 11.000 TL.duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine ve temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
26.6.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.