 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1985/613
K: 1985/1137
T: 25.12.1985
DAVA : Taraflar arasındaki davadan dolayı, bozma üzerine direnme yoluyla, Karabük Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 13.9.1983 gün ve 1983/148-303 sayılı kararın bozulmasını kapsayan ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulundan çıkan 8.5.1985 gün ve 1983/11-887-421 sayılı ilamın, karar düzeltilmesi yoluyla incelenmesi davacı tarafından verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, Hukuk Genel Kurulunca dilekçe, düzeltilmesi istenen ilam ve dosyadaki ilgili bütün kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Mahalli mahkemenin davanın kabulüne ilişkin ilk kararı Özel Dairece "Dava konusu daire kooperatif yönetim kurulunun yetkisi dahilinde aldığı bir karar ve buna istinaden yaptığı bir tasarruf sonucu davalıya verilmiştir. Davacının öncelikle yönetim kurulunun aldığı bu karar aleyhine kooperatif genel kuruluna itirazda bulunup kararın kaldırılması ve eski halin iadesini istemesi talebinin genel kurulca reddedilmesi halinde de şartları mevcut olduğu takdirde, genel kurulun bu kararı aleyhine dava yoluna gitmesi gerekir. Ortada geçerli bir tahsis kararı var iken doğrudan doğruya kooperatifi dahi hasım göstermeksizin diğer ortak alehine açılan bu davanın istima kabiliyeti yoktur. Bu nedenle mahkemece açılan bu davanın reddine karar verilmek gerekirken aksine düşünce ile kararda direnmiştir. Hukuk Genel Kurulunun düzeltilmesi istenilen 8.5.1985 gün ve 887/421 sayılı kararında "1163 sayılı Kooperatifler Kanunun 2 nci maddesi uyarınca yapı kooperatiflerinin ana sözleşmelerinde ortaklara taşınmaz mah temlik edileceği hakkındaki taahhütler başka bir resmi şekil aranmaksızın geçerli olacağından dava konusu dairenin davacıya tahsisine ilişkin işlem geçerlidir" denilmiştir. Karar düzeltme isteği üzerine bu defa yapılan görüşmelerde de ilkenin Kooperatifler Kanununun öngördüğü yasal esasa uygun olduğu sonucuna varılmıştır. (Hukuk Genel Kurulunca bu temel ilke muhtelifkararlarda benimsenerek yerleşmiş içtihat haline gelmiştir.) Mahalli mahkemece de direnme kararında esas itibariyle, Genel Kurul Kararının az önce açıklanan ve düzeltilmesi istenilen kararda da belirtilen bu ilkesi benimsenmiştir. Ancak Genel Kurulca, olayda dava konusu taşınmazın mülkiyetinin halen her iki tahsisi yapan kooperatif adına olması ve kişisel ilişkiye geçilmemiş bulunması itibariyle davacıya, kooperatif aleyhine de dava açması için mehil verilmek ve dava açıldığı takdirde dosyalar birleştirilerek davaya bakılmak icabedeceği esası benimsenerek direnme kararı bu yönden bozulmuştur. SONUÇ : Açıklanan durum karşısında H.U.M.K.'nun 440. maddesinde yazılı sebeplerden hiç birisine dayanmayan ve yerinde olmayan karar düzeltme isteğinin yazılı sebeplerden hiç birisine dayanmayan ve yerinde olmayan karar düzeltme isteğinin REDDİNE 25.12.1985 gününde oyçokluğuyla karar verildi.