 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1985/552
K: 1985/1076
T: 18.12.1985
DAVA : Taraflar arasındaki "nafaka" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Kartal 1. Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 27.12.1984 gün ve 993-1501 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2. Hukuk Dairesinin 14.2.1985 gün ve 1159-1374 sayılı ilamı: (... Tanıklar mahkemeye davetiye ile çağrılır (HUMK.nun m.258). Hakim gelmeyen tanığın zabıta eliyle ihzar edilmesine dahi karar verebilir. (HUMK. m. 253). Bu itibarla taraflar, tanıkları bizzat mahkemede bulundurmaya zorlanamaz. Zira az önce açıklandığı gibi, usul ve kanunun tanıkların nasıl çağrılacağını belirlemiştir. Bunun dışında bir şekil yani tarafa görev yükleyen bir hüküm öngörülmemiştir. Hal böyle iken davalıya, tanıklarını mahkemede hazır bulundurmak üzere mehil verilmesi ve bizzat getirmediği için onun tanıkları dinlenmeden hüküm verilmesi, davanın sonucunu etkileyen bir usul yanlışlığı olup (HUMK. m. 428/son) bozmayı gerektirir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savumalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsene Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve sayaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davalı vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 18.12.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.
