DAVA : Taraflar arasındaki "tapu iptali, tescili ve men'i müdahale" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya Asliye 1. Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen, 7.3.1983 gün ve 1972/603 - 1983/119 sayılı kararın incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 14. Hukuk Dairesinin 16.1.1984 gün ve 1983/4958 sayılı ilamiyle; (...Davacı Orman Genel Müdürlüğü, dava konusu 21 sayalı parselin Orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek, Tapulamaca özel mülk olarak tesbit edilen ve halen davalı adına kayıtlı olan taşınmazlara ait tapunun iptali ile orman olarak tescilini ve elatmasının önlenmesini istemiştir.

Dava konusu taşınmazın bulunduğu mevkide 1941 yılında orman tahdidi yapılmış, sözü edilen parsel orman sınırı dışında kalmıştır. Ne var ki, 1945 yılında yürürlüğe konan 4785 sayılı Kanunla tüm ormanlar devletleştirilmiş, 5658 sayılı Kanunla nitelikleri belirtilen bir kısım yerler iadeye tabii tutulmuş olduğundan artık 1941 yılındaki sınırlamaya bakılarak sonuca gidilemez ve anılan yasalar ile 6831 sayılı Yasa hükümleri gözönünde tutularak, yapılacak soruşturma ve inceleme sonucuna göre uyuşmazlığın çözümü gerekirse de elimizdeki dosya özellik taşımaktadır.

1744 sayılı Yasa ile 6831 sayılı Kanun'un 2. maddesi değiştirilmiş ve vaktiyle orman sınırı içinde bırakılmış olan taşınmazlar belli bir tarihten önce orman niteliğini yitirmiş ise o yerlerin orman dışına çıkarılacağı öngörülmüş ve ilk defa sınırlama yapılırken de bu madde hükümlerinin nazara alınacağına işaret olunmuştur. 4785 ve 5658 sayılı Kanunlar karşısında 1941 yılındaki orman sınırı değişmiş olduğu için bu Kanunları ve 6831 sayılı Kanun'un 1744 sayılı Yasa ile değişik 2. maddesini de gözönünde tutmak suretiyle 7 no'lu orman tahdit komisyonu o mahaldeki Devlet ormanı sınırını tesbit etmek üzere 1976 yılında faaliyete başlamıştır. Orman Genel Müdürlüğü elemanıca hazırlanan ve Danıştay'ca da açılan davaya ait dilekçeye eklenen raporun 5. maddesinde açıklandığı üzere Orman Kadastro ekibi, 908 no'lu OTS. noktasını (bilirkişi kurulunca düzenlenen haritada eski Kemer-Antalya asfaltı üzerinde işaretlenen yere) koymuş, kadastro komisyonu 1941 tahdidindeki 908 no'lu OTS. noktası ile ekipçe bu defa işaretlenen nokta arasındaki alınan kısmın orman niteliğini yitirdiği gerekçesiyle ekibin koyduğu 980 no'lu OTS. noktasının yerini değiştirmiş ve batısındaki 82 sayılı parselin batı sınırına yakın bir yere çekmiştir. Ekibin belirtiği nokta doğru olmasına rağmen komisyonun bu noktayı değiştirmesi ile bir kısım ormanlık alanın orman sınırı dışında kalmış olacağı ve halbuki bu alanın orman niteliğini kaybetmediği belirtilerek iptali gerektiği düşüncesiyle hazırlanan rapor idareye verilmiş ve Orman Genel Müdürlüğü tarafından Danıştay'da dava açılmış, sözü edilen rapor da dayanak delil olarak gösterilmiştir. Orman Genel Müdürlüğü böylece ekipçe eski Kemer-Antalya safaltı üzerine konan 908 no'lu OTS. noktasını benimseyerek komisyonca 82 sayılı parselin batı sınırına yakın bir yere konan 908 no'lu OTS. noktasına itirazla aradaki alanın orman niteliğini kaybetmediğini ileri sürerek komisyon kararının iptalini istemiştir. Danıştay'ca dava kabul edilmiş ve komisyon karar iptal edilmiştir. Böylece eski Kemer-Antalya asfaltı üzerindeki 908 OTS. noktası geçerli hale gelmiştir. Uzman bilirkişi kurulu'nca düzenlenen 24.11.1982 günlü harita ve rapor ile Danıştay kararları birlikte incelendiğinde ve izlendiğinde 1941 tahdidindeki 908 OTS. noktası, ekipçe konan ve Danıştay'ca kabul edilen 908 OTS. noktası ve komisyonca konup Danıştay'ca iptal edilen 908 OTS. noktası açıkça anlaşılmaktadır. Bu nokta 908 OTS. noktası ile güneydeki 909 OTS. noktası ile kuzeydeki 892 OTS. noktalarının birleştirilen hat ormanın hali hazır arman idaresi ve Danıştay'ca da kabul edilen sınırını teşkil etmektedir, temyize cevap dilekçesinin 8. maddesinde bu yön açıkça dile getirilmiştir.

Şu hale orman idaresinin dava konusu parsel üzerindeki iddiasını bu sınıra göre çözümlemek gerekir. Haritada açakça görüldüğü ve bilirkişi kurulu raporunda da ifade edildiği üzere çekişmeli parsel bu sınır hattının tamamen dışında kalmaktadır. Bilirkişi Kurulu raporuna Orman Genel Müdürlüğü vekili itiraz ederken dilekçesinin 4. maddesinde Danıştay kararına göre orman olduğunu kesinlik kazandığını ifade etmiş ise de, Danıştay kararına göre orman olduğunun kesinlik kazandığını ifade etmiş ise de, Danıştay kararına göre kabul edilen sınır hattının dava konusu parseli içermediği anlaşılmaktadır. Mahkemece bir taraftan dava konusu parselin kesinleşen orman sınırı dışında kaldığı kabul edilirken öte yandan Tarım ve Orman Bakanlığının bu konuda yetkili olduğundan ve Bakanlığın vereceği mütalaya göre sonuca varılmak gerektiğinden sözedilmesi çelişki teşkil eder. Açıklanan hususlar dikkate alınmadan yazılı gerekçe ile davanın kabulü doğru değildir...) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.

Temyiz Eden: Davalı vekili

Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:

KARAR : Önce şu husus özellikle belirtilmelidir ki, orman tahdidinden önce tarlalar arasında var olan dava, tahdide İTİRAZ NİTELİĞİNDEDİR. Bu nedenle olayda Orman Genel Müdürlüğünce 1972 yılında açılmış olan dava 1976 da yapılan tahdit çalışmalarına karşı gerçekleşmiş bir itirazdır.

Orman Genel Müdürlüğü itiraz niteliği taşıyan davasında taşınmazın tamamının orman sayılan yer olduğunu ileri sürerek tapunun iptalini, elatmanın önlenmesini ve orman olarak tescilini istemiştir. O halde taşınmazın bir kısmı için değil tamamı için itiraz ve davanın mevcut olduğunun ve tamamının inceleme konusu olduğunun öncelikle kabulü gerekir.

6831 sayılı Yasayı değiştiren 1744 sayılı Yasanın 2. maddesi uyarınca çalışma yapan orman kadastro ekibi krokide (A) ile işaretli kesimle beraber krokide (B) ile işaretli kesimin de orman olduğunu kabul etmiş, orman tahdit komisyonu ise bu kısmı tahdit dışına çıkarmıştır. Danıştay 8. Dairesi 7.5.1981 tarih 1978/1002 - 1981/1895 karar sayılı ve aynı tarih 1978/982 - 1981/1899 sayılı karaları ile tahdit komisyonunun orman dışına çıkarma kararını iptal etmiş ve krokide (B) ile işaretli çekişmeli bölümün de orman sayılan yer olduğunu vurgulamış, ancak herhangi bir sınır çizmemiştir. Esasen Danıştay'ın 1744 sayılı Yasa gereği yapılan dışa çıkarma işlemlerini inceleme yetkisi dışında, sınır çizmek şeklinde bir yetkisi de mevcut değildir.

Danıştay kararı yapılan keşfe ve incelemeye dayalı olarak taşınmazın çekişmeli kısmının orman sayılan yer olduğunu belirlemiştir. Ayrıca bu mevkide çekişmeli taşınmaz ve devamı olan diğer taşınmazlarla ilgili olarak orman idaresince Antalya Asliye 1. hukuk Mahkemesi kanalı ile yaptırılan 7.4.1982 tahili tesbitte sözü geçen bölümlerin tümünün ormandan açılmaya çalışılan ve nitelikleri itibariyle tamamen orman sayılan yerler olduğu uzman bilirkişi raporu ile kanıtlanmaştır.

Orman Bakanlığının 21.5.1975 tarih ve 14503 sayılı yazısında taşınmaz 6831 sayılı Yasanın 1. maddesi gereğince bütün nitelikleri ile orman sayılan yerlerden olduğu bildirilmiştir. Krokide (C) ile işaretli bölümün ise Hazine tarafından açılan dava sonucu Antalya Asliye 1. Hukuk Mahkemesinin 4.11.1975 gün ve 1973/1236 esas, 1975/422 karar sayılı ilamı ile kumsal olduğu kesinlikle saptanarak tapunun bu bölümü de ayrıca iptal edilmiştir.

Orman Kadastro Yönetmeliğinin 49. maddesine göre tesbitler yapılırken tapu ile karşılaşıldığında öncelikle bu tapunun iptali öngörülmüştür. İşte burada taşınmazın tapulamaca senetsizden düzenlenmiş tapusunun iptali yolunda dava açılmış olup, bu dava sonucu olarak taşınmazın tamamının orman olduğu savı incelenmiş, Danıştay karalarında ise orman dışına çıkarılan kesimle ilgili karar iptal edilmiş ve Bakanlık tamamının orman sayılan yer olduğunu kesinlikle bildirmiştir.

O halde orman tahdit komisyonunca çizilmiş veya kesinleşmiş bir hattın varlığından artık söz edilemez. Kaldı ki 1941 yılında 3116 sayılı Yasa gereği sadece Devlet ormanları belirlenmiş olup, 4785 sayılı Yasa ile (hiçbir ayırım yapılmaksızın) bütün ormanlar Devletleştirilmiştir 6831 sayılı Yasa 3116 sayılı Yasayı tamamen kaldırmıştır. Bu durumda 3116 sayılı Yasaya göre çizilmiş bir sınırdan veya o yasaya göre işlem yapmaktan da sözedilemez. 4785 sayılı Yasa ayırım yapmadan bütün ormanları Devletleştirdiğine ve 1744 sayılı Yasanın 2. maddesi uyarınca sınır belirleme işlemi yapılıp, dava konusu taşınmazı kumsal dışındaki kısımlarının tamamen orman olduğu saptandığına göre dava konusu parselde özel mülk niteliğinde bir kesimin varlığını kabule olanak yoktur. Tamamı orman sayılan yerdir ve orman olarak kabulü zorunludur. bu nedenlerle usul ve yasaya uygun olan direnme kararı onanmalıdır.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının REDDİNE, direnme kararının ONANMASINA, 13.12.1985 günü yapılan oturumda oyçokluğuyla karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972