 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Hukuk Genel Kurulu
E: 1985/183
K: 1987/518
T: 14.05.1987
DAVA : Taraflar arasındaki "kooperatif ortaklığından ihraç kararının iptali, muarazının giderimi" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İSTANBUL Asliye 5. Ticaret Mahkemesince davanın reddine dair verilen 24.10.1983 gün ve 1982/472-1983/673 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11. Hukuk Dairesinin 15.3.21984 gün ve 874-1473 sayılı ilamı:
(...Her ne kadar mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporunda davacının S.S.Kurumundan mesken kredisi almaya hakkı bulunmadığı görüşünden hareket edilerek ve sadece bu nedene dayanılarak, davalı kooperatifin davacıyı ortaklıktan ihracında haklı olduğu kabul edilmiş ise de, davacının söz konusu S.S.Kurumu mesken kredisi dışında kendi kişisel imkanları dahilinde davalı kooperatife, Kooperatifler Kanununun 16. maddesinde öngörülen mali yükümlülüklerini yerine getirdiği ve davalı kooperatifin de bu avansları alıp, kooperatif işlerinde kullandığı ve kendisinin ortak olmadığından bahisle iadesi cihetine gitmediğini iddia etmesine nazaran, mahkemece bu iddia veçhile davalı kooperatifin defter kayıtları ve gerekirse ilgili hesaplar incelenmek ve şayet iddia gerçekleşirse davacının davalı kooperatifin ortağı olduğunun kabulü gerektiği gibi, ayrıca davacıya mesken kredisinin verilmemiş olması ve kişisel durumunun bu krediyi almasına müsait olmaması halinde ise diğer ortakların bu krediden adlarına tahsis edilen kredi oranı nisbetinde davacıya bu miktar parayı yatırması için makul bir süre tanınması ve bu süre içerisinde yatırılmaması halinde ancak o takdirde kooperatifler Kanunun 16. maddesi hükmünün gözönünde bulundurulması gerekirken bu yolda hiçbir inceleme yapılmaksızın, mücerret davacının mesken kredisi almaya hakkı olmadığı görüşünden hareketle, davanın reddi isabetsizdir..) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
KARAR : Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle, 27.4.1982 günlü yönetim kurulu kararında davacının sigortalılık durumu bulunmadığından (Ana Sözleşme 4/ç) bahisle ihracına karar verilmiş olup, davacının meskeni bulunduğundan bahisle (Ana Sözleşme 4/c) bir ihraç kararı verilmemiş olmasına ve mahkemenin ilk kararında da sadece Ana Sözleşmenin 4/ç maddesi hükmüne dayanılmış olmasına göre, Hukuk Genel kurulunca da benimsenen özel daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve Yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
SONUÇ : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının yukarıda gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, 14.5.1987 gününde oybirliğiyle karar verildi.