DAVA : Orman Kanunu'na muhalefetten sanık Osman Özdemir'in 6831 sayılı Yasanın 91/3. ve 647 sayılı Yasanın 4. ve 6. maddeleri ile cezalandırılmasına cezanın teciine ve 6831 sayılı Yasanın 112. maddesi esasları dahilinde idarenin isteği 9785 lira tazminatın sanıktan alınarak müdahile verilmesine ilişkin hükmü, Özel Daire:

(Oluşa ve kabule göre, uygulama yapılarak hakkında 6831 sayılı Yasanın 91/3. maddesi ile hüküm tesis edilen sanığın, nitelikleri suç tutanağından yazılı olup, başkaları tarafından kesilmiş ormanda devrik bir adet kayın ağacını oduna parçalayarak bir kısmını atına yükleyip ormandan çıktığı sırada görülmesi üzerine odunları attan yıktığı ve kaçmak isterken yakalandığı ve böyelce emvalin tamamının ormana terk edildiği anlaşıldığından gayri mamul kerestelik nitelikteki tomruğun kerestelik gerçek değeri ile odun olarak değeri arasında husule gelen farkın idere zararı olacağından bunun hesaplattırılarak sonucuna nazaran tazminat tayini gerekirken bunu içermeyen yetersiz bilirkiş raporunu dayanılarak eksik inceleme ile hüküm tesisi) isabetsizliğinden bozmuştur.

Yerel Mahkeme ise:

(Müdahil idare tarafından dava tarihi itibarı ile istenecek kanuni faizi ile beraber 9.785.00 lira idare zararının tahsili talep olunmuş, sanık mezkur ceza tazminat raporundaki yenilenen tazminatı ödemeyi kabul ettiğini beyan etmiş, sanığın tazminatı ödemeyi kabul ettiğini beyan etmiş, sanığın tazminatı ödemeyi kabul etmesi üzerine aslında tazminat miktarı hakkında herhangi bir araştırma yapılması gerekmediği halde mahkememizce zuhulen tazminat tutarı hakkında araştırma yapılması gerekmediği halde mahkememizce zuhulen tazminat tutarı hakkında araştırma yapılmış ve Yargıtay bozma ilamı ile de tazminat yönünden mahkememizin vermiş olduğu hüküm bozulmuş olmakla, müdahil idarenin istediği tazminat sanık tarafından kabul edildiğinden, artık bu konuda inceleme yapmaya gerek olmadığından ve kabul olunan şahsi haklara ilişkin tazminatın tarafları bağlayıcı bir nitelik taşıdığı nazara alınarak Ceza Genel Kurulunun 28.6.1971 tarih ve 3/553 esas 252 karar, 3.5.1971 tarih 3/454 esas ve 156 karar, 153.1971 tarih ve 3/411 esas 88 karar nolu müstakar içtihatları karşısında verilen hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı) gerekçesiyle direnmeye karar verilmiştir.

Dosya içeriğine göre sanık müdahil orman ideresince talep olunan 9785 lira tazminatı ödemeyi açıkca kabul etmiştir.

Taraflar arasında tazminat miktarına ilişkin bir uyuşmazlık yoktur.

Direnme kararında gösterildiği üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 15.3.1971 gün ve 3/411 esas 88 kararında da bu konuya değinilmiş ve "Davaya katılan orman ideresince istenen 854 lira 3 kuruşluk tazmiinata duruşmada sanık tarafından itiraz edilmemiş ve davacı bu miktarı istemekle yetinmiştir. Bu konuda taraflar arasında bir uyuşmazlık ortaya çıkmamıştır.

Tazminatın şahsi haklara ilişkin bulunmasına, duruşmadaki anlaşmanın bu yönden tarafları bağlayıcı bir nitelik taşımasına, dayanılan gerekçeye göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle direnme hükümünün onanmasına " karar verilmiştir. Direnmeye ilişkin tazminat konusu aynı nitelik bulunmaktadır.

Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının reddiyle direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir (Oybirliği ile).

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972