DAVA : Kasten adam öldürmeye tam teşebbüs, silahla etkili eylem ve 6136 sayılı kanuna muhalefetten sanık (M.K.)'ın mahkumiyetine dair Sivas 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 5.11.1984 gün ve 184-161 sayılı hüküm, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinde incelenerek bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 27.5.1985 gün ve 55-75 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi, C. Savcısı ve sanık tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş, sanık yönünden koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığının hükmün Onanması istemini bildiren 25.6.1985 gün ve 2456 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle, Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Öldürmeye teşebbüs, etkili eylemde bulunmak ve ruhsatsız tabanca bulundurmak suçlarından sanık (M.K.)'ın TCK.nun 79, 450/1, 62, 51/1, 59 ve 6136 sayılı Yasanın değişik 13/1, TCK.'nun 59. maddeleri uyarınca sonuç olarak 12 sene 6 ay ağır hapis 10 ay hapis, 2500 lira ağır para cezası ve fer'i cezalarla cezalandırılmasına dair hükmü sanığın temyizi üzerine inceleyen Özel Daire;

(1 - Adli Tıp Kurumu Başkanlığı 2. İhtisas Kurulunun mağdur (R.K.) hakkında vermiş olduu 26 Mart 1984 gün ve 6497/3597 sayılı raporu 20.6.1984 tarihli celsede okunuş ise de, hazır bulunan sanığa bu rapora karşı diyeceğinin sorulmamış olması,

2 - Aynı raporun son bölümünde (uzuv zaafı veya tatili bakımından bir karara varma üzere şahsın muayene edilmek üzere Adli Tıp kurumuna, gönderilmesi gerektiği) bildirilmiş ve 20.6.1984 tarihli celsede (mağdurun istanbul'daki adresinin tesbit edilmesi üzerine 17.5.1984 tarihli müzekkere ile gösterilen adresten alınarak Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kuruluna sevkine dair yazmış olduğumuz yazıya cevap gelmedi) denildikten sonra ara kararında 17.5.1984 tarihli müzakkere cevabının beklenmesine karar verildiği halde bu husus yerine getirilmeden veya vazgeçilmesine dair karar verilmeden noksan tahkikat ile hüküm kurulması) isabetsizliğiyle diğer yönleri incelenmeksizin bozmuş,

Bu karara karşı Yerel Mahkeme; (Bozma ilamının 1. maddesinde sözü edilen rapor, duruşmada okunmamış ise de; esasen Adli Tıp Kurumu zaafı veya uzuv tatili bakımından mağdurun kurumlarına sevkini istemiş olduklarından ve böyle esasen Adli Tıp Kurumu'nca tamam olarak düzenlenmiş bulunan bu rapora karşı sanığın diyeceğinin sorulmamış olması usuli bir noksanlık gibi görülmekte ise de;

Mağdur (R.K.), Adli Tıp Kurumuna sevk edilmiş, neticede gerek mutad iştigalinden kalma süresi ve gerekse uzuv tatili veya zaafı yönünden de ve böylece her iki vaziyeti muhtevi mahiyette 15 Ağustos 1984 tarih ve 2. İhtisas Kurulunun 16355/10107 sayılı raporu geldikten sonra (ki bu rapor bozma ilamının ikinci maddesinde sözü edilen rapordur) 26.9.1984 tarihli celsede tarih ve numarası da açık şekilde bilirtilmek suretiyle sanıktan okunan rapora karşı diyeceği sorulmuş, sanık da bir diyeceği olmadığını bildirmiştir.

O halde, sanıktan böyle 26 Mart 1984 tarih ve 649/3597 sayılı raporu da havi 15 Ağustos 1984 tarihli ikinci İhtisas Kurulunun 16355/10107 sayılı raporu okunup diyeceği sorulmuş olmasına göre, netice itibariyle bozma ilamındaki 1. bozma sebebi doğru olmadığı, usule aykırı bir yön bulunmadığı, olsa dahi ikinci rapor biinciyi ihtiva edip okunduğundan kediliğinden telafi edilmiştir) gerekçesiyle direnmiştir.

14.4.1982 tarihinde kabul olunan 20 Nisan 1982 tarih, 17670 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe konulan 2659 sayılı Adli Tıp Kurumu Kanununun;

a) 7. maddesi (b) bendi: 2. İhtisas Kurulu birer;

- Adli Tıp

- Genel Şuruöi

- Kadın Hastalıkları ve Doğum

- Radyoloji

- Göz

- Kulak-Boğaz-Burun Hastalıkları,

uzmanlarından oluşur.

b) 23. maddesi (B) bendi de: "Adli Tıp ihtisas Kurulları Başkanının başkanlığında işin niteilğine göre en az 4 üye ile toplanır ve oyçokluğu ile karar alır..." hükümlerini içermektedir.

Görüdüğü üzere 2. İhtisas Kurulu'nca başkanının başkanlığında işin niteliğine göre en az 4 üye katılacaktır, anca katılacak üyeler her İhtisas kolunda birden fzla da olmayacaktır.

İnceleme konusu olayda direnme kararına esas olanın, Adli Tıp Kurumu 2. İhtisas Kurulunun 15 Ağustos 1984 tarih 16355/10107 sayılı kararına kuru başkanı dahil beş uzmanın katıldığı ancak Genel Şururji dalında iki uzmanın birden katılarak nisabı tamamlamış oldukları görülmüştür. Bu husus yukarda açıklanan Yasa hükümlerine aykırılık oluşturur.

Bu itibarla Yerel Mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilelidir. SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenle C. Savcısı ve sanık vekilinin temyiz itirazları yerinde olmakla Yerel Mahkeme direnme hükmünün BOZULMASINA 11.11.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972