 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
Ceza Genel Kurulu
E: 1985/245
K: 1986/77
T: 03.03.1986
DAVA : Hizmet sebebiyle emniyeti suistimal suçundan sanıklar İsmail ve arkadaşlarının hükümlülüklerine dair, (Karşıyaka 2. Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 13.12.1983 gün ve 599-618 sayılı hüküm, sanıklar vekillerinin temyizleri üzerine Yargıtay 9. Ceza Dairesi'nce inceleneek bozulup yerine geri çevrilmiştir.
İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 12.6.1984 gün ve 275-331 sayılı son hükmün yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş, koşulu da yerine getirilmiş olduğundan, dosya C. Başsavcılığı4nın hükmün onanması istemini bildiren 9-5775 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığa gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Hizmet sebebiyle inancı kötüye kullanmak suçundan sanık Hüseyin, İsmail ve Kemal'in TCK.nun 510, 522, 59; 6085 sayılı Yasanın 60/E maddeleri gereğince birer sene, birer ay, onar gün hapis cezasıyla tecziyelerine, ehliyetnamelerinin devamlı olarak geri alınmasına ilişkin hükmü, Özel Daire:
(Toplanan delillerin niteliğine ve dosya kapsamına gör eyerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
Ehliyetnameli şoför olan sanıkların bu suçlardan mükerrir olmadıkları gözetilmeden 6085 sayılı Yasanın 26. maddesine aykırı olarak ehliyetnamelerinin takdire dahi dayanılmadan daiim olarak geri alınmasına karar verilmesi) isabetsizliğinden bozmuş,
Yerel mahkeme ise:
(6085 sayılı Yasanın 60/E maddesi yeni ehliyet almayla ilgili olup, ehliyet alacak kişilerin belirli suçlardan mükerrir olmamaları şartını kabul etmektir. 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesi ise belirli suçlardan mahkumiyet halinde ehliyetnamenin mutlak olarak daimi şekilde alınması gerekeceğini hükme bağlamıştır. 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesindeki 26. maddeye atıf ise, sadece 26/G bendinde yazılı olan suçları belirtmek bakımındandır. Kıyas yolu ile 26. maddenin ehliyetnamenin ger ialınması yönnüde de uygulanacağına dair bir hüküm 6085 sayılı Yasanın 60/E maddesinde bulunmamaktadır) gerekçesiyle önceki hükümde direnmiştir.
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulu'nun 21.5.1985 gün ve 274/32 sayılı kararında da açıklandığı gibi; 6085 sayılı Yasanın 26. maddesinin (G) bendi, yeni ehliyetname alacak kişilere ilişkindir. Bu bent hükmüne göre: "ehliyetname alaca kişilere ilişkindir. Bu bent hükmüne göre: "ehliyatname alacalaın TCK.nun 448-450. maddelerinde yazıl ısuçlardan mahkum edilmemiş olmaları ve 403, 404, 414-418, 429-436, 491-493, 495-503, 508-510. maddelerinde yazılı suçlardan bir veya birkaçı ile mükerrir olara mahkum edilmemiş olmaları şarttır."
Anılan Yasanın 60. maddesinin (E) bendi ise, ehliyetname aldıktan sonra, şoför veya sürücüklerin bir suçtan dolayı mahkumiyetleri halinde yapılması gereken işlemleri düzenlemektedir. Bu bent hükmüne göre: "şoför veya sürücülerin bu Kanunun 26. maddesinin (G) bendinde yazılı olan Türk Ceza Kanunu maddelerinden biri ile mahkumiyetleri halinde daimi olarak, diğer cürümlerden mahkumiyetleri halinde ise geçici veya daimi olarak ehliyetnamelerinin geri alınmasına da davaya bakan mahkemece hükmolunacaktır."
Görüldüğü gibi, yasa koyucu, yeni ehliyetname alacaklarda aranacak şartlarla, şoför veya sürücülerin bir suçtan mahkum olmaları halinde uygulanması gereken müeyyideleri bir tutmamıştır. Bir örnek vermek gerekirse; olayımızda olduğu gibi, hizmet nedeniyle emniyeti suistimal suçundan mahkum olan bir şoför veya sürücünün ehliyetnamesinin, bu suç 6085 sayılı Yasanın 26. maddesinin (G) bendinde yazılı suçlardan olduğundan, daimi olarak geri alınmasına karar verilecek; yeni ehliyetname almak için başvuruda bulunan bir şahıs, daha önce hizmet nedeniyle emniyeti suistimal sçundan mahkum edilmiş olsa dahi, eğer bu suçtan veya u bentte yazılı diğer suçlardan mükerrir olarak mahkum edilmemişse" kendisine ehliyetname verilebilecektir.
Yasalarda açık bir şekilde müeyyideye bağlanmış hususların, eşitlik ve adalet sağlama endişesiyle de olsa, yorum yoluyla değiştirilmesi sözkonusu olamayacağından, sanık vekilinin temyiz itirazının reddi ile, direnme hükmünün onanmasına karar verilmelidir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, tebliğnamedeki isteme uygun şekilde, yerel mahkeme direnme hükmünün ONANMASINA, 3.3.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.