DAVA : Suyun mecrasını değiştirmekten sanık Durmuş'un hükümlülüğüne dair, (Gazipaşa Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 5.12.1983 gün ve 74-1089 sayılı hüküm, sanığın temyizi üzerine Yargıtay 8. Ceza Dairesi'nce incelenerek, bozulup yerine geri çevrilmiştir.

İlk hükümde direnmeye ilişkin aynı mahkemeden verilen 11.6.1984 gün ve 452/474 sayılı son hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde verilen dilekçe ile istenilmiş koşulu da yerine getirilmiş olduğundan dosya C.Başsavcılığı'nın hükmün bozulması istemini bildiren 7.3.1985 gün ve 8 - 4229 sayılı tebliğnamesiyle 1. Başkanlığına gönderilmekle; Ceza Genel Kurulu'nca okundu, gereği konuşulup düşünüldü:

KARAR : Hakkı olmayan bir menfaat elde etmek için su mecrasını değiştirmekten sanık Durmuş'un TCK. 513/3, 522; 647 sayılı Yasanın 4/1. maddeleri uyarınca sonuç olarak 7500 lira ağır para cezasıyla cezalandırılmasına dair Gazipaşa Sulh Ceza Mahkemesi'nden verilen hükmü sanığın temyizi üzerine inceleyen Özel Daire;

"Su kaynağındaki tekneye hortum takarak su aldığı anlaşılan sanığın bu tür eylemiyle ne şekilde suyun mecrasını değiştirdiği açıklanmadan yazılı biçimde hüküm kurulması," isabetsizliğiyle bozmuş,

Bu karara karşı dosyanın gönderildiği mahalli mahkeme, sanığın hortum döşemek suretiyle 4 km. mesafeden arazisine su götürdüğünü ve eyleminin TCK.nun 513/3. maddesine temas eder olduğunu ifade ile direnmiştir.

İncelenen dosyaya ve delillere göre; sanığın Esenpınar Köyü .....Mevkii'nde, orman içinde bulunan umuma ait suyun bir kısmı hortumla taşıyıp arazisine götürdüğü ve uyuşmazlığın bu eylemden doğduğu görülmüştür.

Eyleme uyan TCK.nun 513. maddesinin 3. fıkrası " Hakkı olmayan bir menfaat elde etmek için umumi veya hususi suların mecrasını değiştiren kimse hakkında da aynı ceza hükmolunur" hükmünü içerir.

Burada bahsolunan, mecranın jeolojik suretle bozulması veya değiştirilmesidir. Bu netilikte olmayan işlemler ve olayımızda olduğu gibi suyun bir kısmının borularla alınıp götürülmesi yasa ile korunmak istenen hukuki yarar nazara alındığında suç oluşturmamakta, hukuki nitelikte haksız bir eylem derecesinde kalmaktadır.

Bu itibarla sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile mahalli mahkeme direnme hükmünün bozulmasına karar verilmelidir.

SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle sanığın temyiz itirazlarının kabulü ile mahalli mahkeme direnme hükmünün tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 27.1.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972