* GÜNDELİK [HARCIRAH]

ÖZET: Davacının geçici görevle gönderildiği yerler, belediye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerlerden ise, kendisine gündelik {harcırah] ödenmez.

Davacı, harcırah alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir Yerel mahkeme isteği hüküm altına almıştır.

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü

Davacı memuriyet mahalli dışına geçici görevle gönderildiğini iddia ederek gündelik (harcırah) verilmesini istemiştir. Mahkeme isteği kabul etmiştir.

Konu, Toplu İş Sözleşmesinin atıfta bulunduğu 6245 sayılı Harcırah Kanunu hükümlerinin uygulanması ile ilgilidir. 6245 sayılı Harcırah Kanununun, 11.12.1981 tarih ve 2562 sayılı Kanunun 16. maddesi ile değiştirilen 39. maddesinde, resmi bir görevde memuriyet mahalli içinde gündelik verilemeyeceği, ancak bu suretle memuriyet mahalli dışındaki bir yere gönderilenlere orada yazılı zaman ve oranlara göre gündelik verileceği öngörülmüştür. Aynı Kanunun 3. maddesinin (g) fıkrasında da memuriyet mahallinin tarifi yapılmıştır. Buna göre memuriyet mahallinin, memur ve hizmetlinin asıl görevli olduğu veya ikametgahının bulunduğu şehir ve kasabaların belediye sınırları içinde bulunan mahaller ile bu mahallerin dışında kalmakla birlikte yerleşim özellikleri bakımından bu şehir ve kasabaların devamı niteliğinde bulunup belediye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerleri ifade edeceği anlaşılmaktadır. Davacının çalışma biçimi şayet bu maddelerde belirtilen duruma uymakta ise, yani geçici görevle gönderildiği yerler belediye hizmetlerinin götürüldüğü veya kurumlarınca sağlanan taşıt araçları ile gidilip gelinebilen yerlerden ise, kendisine harcırah ödenmez ve bunun sonucu olarak da davanın reddi icabeder. 0 halde bu çerçevede inceleme yapılarak sonucuna göre bir karar vermek gerekirken, bu yönler üzerinde durulmaksızın isteğin hüküm altına alınmış olması isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarda gösterilen nedenlerle (BOZULMASINA) peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.12.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972