 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/7353
K: 1985/9823
T: 24.10.1985
DAVA : Davacı, ihbar ve kıdem tazminatı, toplu çıkış tazminatı, yükümlülükten kaçma tazminatı, sendikal tazminatı, sendikal tazminat ile ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesine istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve kararın dayandığı gerekçelere göre, davacının tüm temyiz itirazları ile davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacının işyeri temsilcisi olduğu yasada ve TİS'de düzenlenmiş olan temsilcilik görevinden bu arada işe iade edilmesine rağmen işe başlatılmamasından dolayı boşta geçen günlerin karşılığı yükümlülük tazminatı istenmişse de davalı kooperatif birliği, Hakem Kurulu önündeki incelemede davacının mensup olduğu sendikanın olay tarihinde yürürlükte olan 274 sayılı Yasa'nın 20. maddesinde işyerindeki işçi adedine göre temsilcilik adedini belirleyen sınırlama aşılarak temsilci atandığından feshedildiğini savunmuş ve gerçekten de İl Hakem Kurulu'nca bu yönde inceleme ve araştırma yapılmamıştır.
İl Hakem Kurulu kararları kendi idari aşamasında kesin olmakla beraber, buna dayalı hak uyuşmazlığı halinde yargı denetimine tabi kararlardandır. Diğer taraftan, anılan Yasa'da sendikanın işyeri temsilciliği işyerinde çalışan işçi sayısına göre bir tavan sınırlamasına tabi tutulmuş, işyerinde işçi sayısı 50'yi aşmıyorsa en çok 2; 50 ila 200 arasında en çok 4; 200 ila 1000 arasında ençok 6, 1000'den fazla ise 8 temsilci atanabileceğini hükme bağlamıştır. Bu itibarla, öncelikte davacının temsilcilik sıfatının geçerli olup olmadığı üzerinde durulup, araştırma yapılıp, yükümlülükten kaçınma tazminatı hakkında bu sonuca göre karar verilmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda belirtilen nedenlerle BOZULMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.10.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.