 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/4671
K: 1985/4376
T: 24.04.1985
DAVA : C.B. Şirketi ile ...İş Sendikası adına avukatı aralarındaki dava hakkında İstanbul 3. İş Mahkemesinden verilen 19.3.1985 günlü ve 198 D-İş/22 sayılı hüküm, davacı şirket tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.:
KARAR : Davada ileri sürülen iddia her nekadar çoğunluk itirazı gibi bir görüntü vermekte ise de; itirazın asıl dayanak ve gerekçesi iki ayrı yerde bulunan ve aynı işkoluna giren işyerlerinin 2822 sayılı Yasanın 3. maddesinde yer alan işletme sözleşmesi kapsamı içinde düşünülmesi ve çoğunluk tesbitinin buna göre yapılmasının istenmesidir.
Gerçekten Türk Toplu iş Hukukuna yeni sistem ve içerik getiren 2822 sayılı Kanunun 3. maddesinde, bir toplu iş sözleşmesinin aynı işkolunda bir veya birden çok işyerlerini kapsayabileceği anlatıldıktan sonra aynı maddenin 2. fıkrasında (bir tüzel kişiye ve kamu korum ve kuruluşuna ait aynı işkolunda birden çok işyerine sahip bir işletmede işçilerin bir işyerinden diğerine naklinin işletmenin niteliği icabı olduğu hallerde bu işyerlerinin tümü için ancak bir toplu iş sözleşmesi yapabileceği) hükme bağlanmıştır.
Kanun ayrıca bu tür sözleşmeleri özelliği itibariyle diğer işyeri sözleşmelerinden ayırmak için de bu sözleşmelere "işletme toplu iş sözleşmesi" adını vermiş ve toplu iş sözleşmesi yapılması konusunda da 12.maddede sendikaların yetikili olmaları için işyeri veya işyerlerinin herbirinde çalışan işçilerin çoğunluğunun aranması ilkesinden ayrılarak işletme sözleşmelerinde işyerlerinin bir bütün olarak nazara alınması esasını getirmiştir.
Davacı komandit şirketin işyerinde musluk, sıhhı tesisat ve armatürlerinin pres-döküm kromaj ve nikel dökümlerinin yapıldığı yine Bayrampaşa No:17 deki işyerinde aynı sıhhi tesisat malzemelerinin freze, torna ve diş açma işlerinin yapıldığı anlaşılmaktadır.
Birbirine yakın bu iki işyerinin üretim süreci içindeki bütünlüğü sebebiyle bir işyeri gibi düşünülmesi yanında İş Kanunundaki işyerinin, işin yapıldığı yer olarak tanımlanmasına sadık kalınarak ayrı işyerleri sayılsa bile, 2822 Yasanın 3. maddesinde anlatımını bulan işletme toplu iş sözleşmesi kapsamı içinde kabul etmek daha doğru olacaktır.
Bu itibarla yetki sorununda aynı işletme sözleşmelerindeki bu esasa göre çözümlenmesi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten kesin olarak BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 24.4.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.