 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/301
K: 1985/286
T: 22.01.1985
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesine bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Yasası'nın değişik 14. maddesinde, hangi hallerde kıdem tazminatı verileceği hükme bağlanmıştır. İşçinin işyerini kendiliğinden terk ederek sözleşmeyi bozması (istifa) hali, anılan maddede sayılan sebepler arasında yer almamıştır. Bu nedenle, istifa halinde kıdem tazminatı ödenmez.
Olayda, davacının yeraltı çalışmalarında işin niteliğinden kaynaklanan kısa süreli ara vermelerden başka, 1970 senesindeki hizmeti sonunda, işi bırakıp uzunca bir süreden sonra tekrar işe girdiği anlaşılmaktadır. Bu olgu, istekli ve iradi terkin varlığını kabule yeterli bir sebep teşkil ettiği halde, mahkemece anılan senhedeki hizmet döneminin de kıdem tazminatının hesabında gözönünde tutulmuş olması yasaya ve Dairenin yerleşmiş uygulamasına aykırı olup, bozma nedenleri sayılmıştır.
O halde, davalının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan tekmyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 22.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.