 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/2547
K: 1985/5436
T: 20.05.1985
DAVA : Taraflar arasındaki dayanışma aidatının ödetilmesi davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerle gerçekleşen miktarın faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacı sendikaya verilmesine ilişkin hükmün süresi içinde duruşmalı olarak temyizen incelenmesi davalı avukatınca istenilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 14.5.1985 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına Avukatı ile karşı taraf adına avukatı geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı sendika, davalı işverenin işkolları tüzüğünün 26 sıra numarasına giren bütün işyerlerinde 31.3.1984 tarihine kadar uygulaması süren TİS'nde taraf olduğu ve sendikaya üye işçilerden aidat kesilip ödendiği halde sendika üyesi olmamakla beraber sözleşmeden yararlanan isimleri dilekçede yazılı 23 işçinin Mart 1981 tarihinden beri dayanışma aidatı ödenmediğinden bunun tahsilini istemiştir.
Davalı ise zaman aşımı, husumet savunmalarında başka bu işçilerin TİS'nin 2. maddesine göre kapsam dışı bırakılan işçiler olduğunu ve sözleşmeden yararlanmadıkları için 275 sayılı Yasanın 7/son ve 274 sayılı Yasanın 23 ve ondan sonra da 2822 sayılı Yasanın 9 ve 2821 sayılı Yasanın 61. maddelerine göre dayanışma aidatı kesmek zorunda olmadıklarından davanın reddini istemiştir.
Gerçekten davacı sendikanın taraf olduğu TİS'nin 2/A maddesinde bir kısım pozisyon ve çalışma şartları içinde bulunan işçiler kapsam dışı bırakılmış ve bunları sendikalı işçilere temin edilmiş bulunan maddi menfaatlerden veya bunları tekabül eden toplam miktardan az menfaat tanınamayacağı da hükme bağlanmıştır.
Görüldüğü üzere kapsamdışı işçiler için TİS'yle getirilen taban sınır ölçüsüdür. Başka haklardan söz edilmemiş ve bunların ücretleri ferdi ilişki içinde tesbit edilmektedir. Bu işçiler haklarını Toplu İş Hukuku ilişkileriyle değil ferdi anlaşmalarıyla aldıklarına göre bunlardan dayanışma aidatı kesilmesi zorunlu olmadığından işverenin de sorumluluğundan söz edilemez.
Mahkemenin değişik düşünce ile davayı kabul etmesinde isabet görülmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarda açıklanan sebepten davalı yararına BOZULMASINA, davalı yararına takdir edilen 6500 lira duruşma avukatlık parasının karşı tarafa yükletilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.5.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.