 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/2094
K: 1985/1967
T: 20.02.1985
DAVA : Davacı, bakiye kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesine bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Yasası'nın değişik 14. maddesinde, hangi hallerde kıdem tazminatı verileceği hükme bağlanmıştır. İşçinin işyerini kendiğilinden terk ederek sözleşmeyi bozması (istifa) hali, anılan maddede sayılan sebepler arasında yer almamıştır. Bu nedenle, istifa halinde kıdem tazminatı ödenmez.
Olayda, davacının yeraltı çalışmalarında işin niteliğinden kaynaklanan kısa süreli ara vermelerden başka, 01.03.1952 tarihiyle 10.07.1954 tarihi ve yine 20.08.1957 tarihi ile 01.09.1957 tarihleri arasındaki hizmetleri sonunda işi bırakıp uzunca bir süreden sonra tekrar işe girdiği anlaşılmaktadır. İşyeri ve şahsi sicil dosyasında mevcut kayıtlarla da doğrulanan bu olgu, istekli ve iradi terkin varlığını kabule yeterli bir sebep teşkil ettiği halde, mahkemece anılan tarihler arasındaki hizmet döneminin de kıdem tazminatının hesabında gözönünde tutulmuş olması yasaya ve Dairenin yerleşmiş uygulamasına aykırı olup, bozma nedenleri sayılmıştır.
O halde, davalının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgiliye iadesine 20.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.
