 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/2091
K: 1985/1964
T: 20.02.1985
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı Avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : 1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uyguan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmasına göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 1475 sayılı İş Yasası'nın değişik 14. maddesinde hangi hallerde kıdem tazminatı verileceği hükme bağlanmıştır. İşçinin işyerini kendiliğinden terk ederek sözleşmeyi bozması (istifa) hali, anılan maddede sayılan sabepler arasında yer lamamıştır. Bu nedenle, istifa halinde kıdem tazminatı ödenmez.
Olayda, davacının yeraltı çalşımalarında işin niteliğinden kaynaklanan kısa süreli ara vermelerden başka 05.10.1961 ve yine 28.05.1963 tarihleri arasındaki hizmeti sonunda, işi bırakıp uzunca bir süreden sonra tekrar işe girdiği anlaşılmaktadır. İşyeri ve şahsi sicil dosyasında mevcut kayıtlarla da doğrulanan bu olgu, istekli ve iradi terkin varlığını kabule yeterli bir sebep teşkil ettiği halde, mahkemece anılan tarihler arasındaki hizmet döneminde kıdem tazminatının hesabında gözönünde tutulmuş olması yasaya ve dairenin yerleşmiş uygulamasına aykırı olup, bozma nedenleri sayılmıştır.
O halde, davalının bu yönü amaç tutan temyiz itirazı kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine 20.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.