 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/1885
K: 1985/1640
T: 13.02.1985
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı farkının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2 - Davacı işyerinde parça başı ücretle çalışmaktadır. Gerçekten bu ücret sisteminde ilke olarak iş Yasasanın 14. maddesinin 9. fıkrasındaki hesaplanma kuralının uygulanması ve bu parça başı ücret sabit ücret olmadığı için son 1 yıllık süre içinde ödenen ücretin o süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle bulunacak ortalama ücretin kıdem tazminatı hesabına esas alınması gerekir. Eğer ortalama ücretin bulunmasında taban ücreti oluşturan yıllık ücret bu yıl içinde zam görmüşse, tazminata esas ücret işçinin işten ayrılma tarihi ile zammın yapıldığı tarih arasında alınan ücretin aynı süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle bulunur.
Olayımızda davacı işten ayrılmadan bir süre önce parça başı ücretine zam almıştır. Öbür taraftan sadece çalıştığı günler için değil, çalışmadığı hafta tatili günleri için de ücret almıştır. Böyle olunca tazminata esas ücret hesap edilirken zam tarihi ile işten ayrıldığı tarih arasında geçen fiilen çalıştığı günler ile çalışmadığı halde ücretini aldığı hafta tatili ve diğer tatil günleri birleştirilerek ortalama günlük ücretin bulunması gerekirken, tatil ücreti ile parça başı ücret ortalamalarında ayrı ayrı oranların kullanılması yasal ve akdi ilkelerle bağdaşır görülmemiştir.
3 - Yakacak, aile ve çocuk zammı paraları gayri sabit ücret kavramı içinde düşünülemez. Bunlar yapılan iş ve tatillerle ilgili olmadan maktuen ödenenaylık ücretlerdir. Öyle tazminata esas ücrete yansıma oranları sadece çalışılan günlere değil, çalışılmamış gibi sayılan aylık 30 güne bölünmesi suretiyle bulunması gerekir.
SONUÇ Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle davalı yararına BOZULMASINA, 13.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.