 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/12374
K: 1986/2136
T: 25.02.1986
DAVA : Davacı, yıpranma tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmekle dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : Davacıya, sona eren ve hizmet akti olarak devam eden önceki toplu iş sözleşmesi gereğince yıpranma tazminatı ödenmekte iken 5.10.1981 tarihinde emekli olmuştur. Emekli olduktan sonra Yüksek Hakem Kurulu tarafından yenilenen ve yürürlüğe emeklilikten önceye götürülen toplu iş sözleşmesinde yıpranma tazminatı hükmü yer almıştır. Ancak diğer haklarda yükselme olmuş ve ücretlere yeni zamlar getirilmiştir. Bu sözleşmenin geçici 4'üncü meddesiyle imza tarihinden önce emekli olacaklara da bu sözleşmeye göre gerçekten farkların verileceği öngörülmüştür. Buna göre de davacıya fark kıdem tazminatı ödenmiştir. Ancak bu ödeme sırasında evvelce verilen yıpranma tazminatı ödenmiştir. Ancak bu ödeme sırasında evvelce verilen yıpranma tazminatı düşülmüştür. Davacı işçi kesinti yapılamayacağını ileri sürerek bunun iadesini istemiştir. Davacıya üstün haklar getiren sonraki toplu iş sözleşmesi uygulandığına göre mükerrer ödemeye yer verecek şekilde önceki toplu iş sözleşmesindeki hakların ayrıca verilmesi doğru olmaz. Zira hangi toplu iş sözleşmesi daha fazla haklar getirmişse o toplu iş sözleşmeinin uygulanması icap eder. Böyle olunca davacıya sonraki toplu iş sözleşmesi ile getirilen hakların üstünde bir ödemeyi teşkil edecek olan yıpranma tazminatının işveren tarafından kesilmesinde bir isabetsizlik olamaz ve davacı bunun geri verilmesini isteyemez. Yıpranma tazminatı sosyal hak olmadığı için de toplu iş sözleşmesinin 7'nci maddesi hükmü burada uygulanamaz. O Halde davanın reddi gerekir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenle davalı yararına BOZULMASINA, 25.2.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.