 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/12326
K: 1986/1360
T: 10.02.1986
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla; dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : 1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının iş akti 20.8.1981 tarihinde feshedilmiştir. Davacı 1.3.1979 ile 28.2.1981 tarihleri arasını kapsayan TİS'nin 22. maddesi hükmüne dayanarak bir yıllık ücret tutarında tazminat istemiştir. Gerçekten söz konusu TİS'nin "iş aktinin ihbarsız feshi" başlığı taşıyan 22. maddesinde 1475 sayılı İş Kanunu'nun 17. maddesine göre yapılacak fesihlerde işin disiplin kuruluna götürülmesi gerektiği hükmü yer almaktadır" iş aktinin feshinde bu madde kurallarına uymayan işverenin ayrıca işçinin brüt 12 aylık ücret tutarında tazminat ödemekle yükümlü olacağı da gösterilmiştir. Aynı TİS'nin 54. maddesinde ise disiplin kurulunun teşekkül tarzı açıklanmıştır. Buna göre kurulun iki üyesinin sendika tarafından, iki üyesinin de işveren tarafından atanacağı ve kurul kararının oy çokluğuyla verilebileceği yazılıdır. Görülüyor ki söz konusu disiplin kurulunun sendika üyelerinin varlığı ile oluşacağı anlaşılmaktadır. Ancak sendikanın disiplin kuruluna üye atayabilmesi bu konuda yetkisini olmasıyla mümkündür. Yetkinin ise TİS'nin yürürlük süresi ile sınırlı olması gerekir. TİS'nin sona ermesiyle sendikanın bu konudaki yetkisi de sona ermiş olacaktır. Bu bakımdan TİS'nin 22. maddesinin normatif bir hüküm olarak hizmet akdi olarak devam edeceğinden söz edilemez. Böyle olunca bu hükmün fesih tarihinde uygulama imkanı yoktur. O halde 12 aylık ücret tutarındaki isteğin reddine karar vermek gerekirken kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Kıdem tazminatında bir yıldan artan süreler için oran dahilinde hesap yapılması gerekir. Artan sürenin yıla tamamlanması İş Kanunu'nun 14. maddesinin buyurucu hükmüne aykırıdır. Buna yer veren TİS. hükmü geçersizdir. SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA peşin alınan temyiz harcının istek halinde iadesine, 10.2.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.