 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/11766
K: 1986/874
T: 28.01.1986
DAVA : Davacı, kıdem tazminatının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davayı reddetmiştir. Hüküm, süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü :
KARAR : Davacı, 19.10.1964 - 20.5.1981 arasında işçilikte geçen hizmet süresinin tutarı kıdem tazminatından fazlası saklı kalmak üzere 100.000 TL. istekte bulunmuşsa da ; HUMK.'NUN 427.'nci maddesinde kesinlik sınırının alacağın tamamına göre belirleneceği kuralı getirilmiş, bu durumda davacının her ne kadar bu davada istediği miktar bu sınır içinde kalmakta ise de, tamamının sınırı aşacağı anlaşıldığından mahkemenin sadece bu davada istediği miktarı nazara alarak temyiz dilekçesinin reddine dair 21.11.1985 tarihli kararının yasanın belirlediği esaslara aykırı bulunduğundan BOZULARAK KALDIRILMASINA ve işin esasının incelenmesine oybirliği ile karar verilerek dosya incelendi :
KARAR : Davacının 19.10.1964 tarihinden 20.5.1981'e kadar işçi statüsünde çalıştığı ve bu tarihten itibaren altı'şar ay olmak üzere 1.9.1982 ye kadar ücretsiz izin alarak İngiltere'ye gittiği, bu izni bitmeden 16.8.1982'de ücretsiz izin süresini 1 yıl daha uzatılması isteği kendisinin 2547 sayılı YÖK.K. hükümlerine göre 30.9.1982 tarihi itibariyle işçi statüsünün sona erdirilip 657 sayılı Devlet Personel Kanununa göre intibakının yapıldığını, yeni tabi olduğu Kanuna göre de uzun süre ücretsiz izinli sayılmasına imkan olmadığı belirtilerek, davalı öğretim Kurumunun 6.12.1982 tarihli yazısı ile reddedilerek bu yazının tebliğinden itibaren 15 gün içinde görevine dönmediği takdirde istifa etmiş sayılacağının bildirildiği, verilen süre içinde 21.12.1982 tarihli dilekçe ile davacının kıdem tazminatını istediği, bu isteğinin de aynı gerekçe ile 28.1.1983 tarihli yazılı ile işverence reddedildiği dosyadaki bilgi ve belgelerden ve bu konularda bir uyuşmazlık bulunmamasından anlaşılmaktadır.
Olayın ve isteğin yasal açıdan incelenmesi ve değerlendirilmesi yapıldığında gerçekten 6.11.1981 de yürürlüğe giren YÖK. Kanunu ile ODTÜ'de 657 sayılı Devlet Memurları Kanununa tabi olmadan çalışan personelin 30.9.1982 ye kadar 657 sayılı ve bunu değiştiren kanun hükümlerine göre intibaklarının yapılacağı öngörülmüş olmasına rağmen, 23.10.1983 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 2914 sayılı Yüksek Öğretim Personel Kanunun geçici 6 ncı maddesi ile 657 sayılı Kanuna göre intibaklarının yapılmasını istemeyerek 1.1.1984 tarihinden itibaren 30 gün içinde müracaat edenlere kıdem tazminatlarının ödenip kurumları ile ilişkilerinin kesileceği hükme bağlanmış, aynı maddenin 2 nci fıkrasında bu tazminatın miktarı ile ilgili bir sınırlama getirildikten sonra 3 üncü fıkrasında 2547 sayılı YÖK.Kanunun yürürlüğe girdiği 6.11.1981 tarihi ile 2914 sayılı kanun yürürlüğe girdiği tarih arasında (1.1.1984) görevden ayrılanlar hakkında da ayrıldıkları tarih dikkate alınarak yukarıdaki hükümlerin uygulanacağı belirtilmiştir.
Davacının 21.12.1982 tarihindeki kıdem tazminatı isteği de bu süre içerisinde kaldığından maddedeki sınırlama da gözönünde tutularak hakettiği kıdem tazminatının hesap ettirilip tahsiline karar verilmesi gerekirken, aksi yönde yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesi anılan yasa hükmüne aykırıdır, karar bu nedenle bozulmaldırı.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 28.1.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.