 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Hukuk Dairesi
E: 1985/11152
K: 1986/839
T: 28.01.1986
DAVA : Davacı, ihbar, kıdem ve kötüniyet tazminatı, prim, ikramiye ve ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm, süresi içinde temyiz edilmiş olmakla (...) dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR : 1- Yapılan soruşturmaya, toplanan delillere, kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı daşında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı, 31.3.1966 tarihinden beri önce muhasebeci ve müdür olarak çalıştığı işyerinde izin dönüşü işe alınmadağını ve 5 aylık ücretinin de ödenmediğini ileri sürerek ihbar, kıdem ve 5 aylık ücret, ikramiye, kötüniyet primi alacaklarının tahsilini istemiş; davalı da davacının hizmeti devam ederken başka biriyle aynı konuda (B) Nakliyat Şirketi kurmak üzere çalıştığını, bu sebeple işi kendisinin terkettiğini, müdür mevkiinde bulunması dolayısıyle de ücretinin tahakkuk ve tediyesinin kendi yetkisi dahilinde bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Gerçekten davacının 1966 senesinden beri bu davalı işyerinde çalıştığı, hizmet ilişkisinin sona ermesinden önce (N.Y.) ile nakliye şirketi kurmayı tasarlayıp, bu şirketin işyeri ve büro hizmetlerini görmek üzere bir işyeri sahibi ile 26.5.1982 tarihinde kira sözleşmesi imza ettiği ve bu sözleşmenin 1.6.1982 tarihinden itibaren geçerlilik kazanacağının sözleşmede yazılı bulunduğu ve 1.7.1982 tarihinden itibaren de davacının (N.)'le kurduğu şirketin piyasa faaliyetine başladığı dosya içerisindeki bu konudaki delil, bilgi ve belgelerden bir kuşkuya yer bırakmayacak şekilde anlaşılmaktadır.
Davacının çalışırken geliştirdiği yeni iş kurma faaliyeti ile, ileri sürdüğü 30.6.1982 tarihi akabinde işverence iş aktinin fesih iddiasını maddi olgular ve mantık kuralları ile bağdaştırmak zorundadır.
Nitekim bir kısım tanıklar da davacının işyerinden başka bir şirket kurması nedeniyle kendilğinden ayrıldığını söylemişlerdir. Delillerin ve olguların bu yolda takdiri ve bunun sonucu olarak ihbar ve kıdem tazminat isteklerinin reddi gerekirken aksi görüşle bu istekleri hüküm altına alınması isabetsizdir.
Dosyada somutlaşan olay içinde ücretin ödenmemiş veya bordro noksan gösterilerek bu ödeme tarzının haklı feshe yol açabileceği akla gelebilecek bir sebep ise de davacı böyle bir sebebe dayanarak iş aktini kendisinin feshettiğinden söz etmemiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, (...) 28.1.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.