 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
9. Ceza Dairesi
E: 1985/2902
K: 1985/2745
T: 15.05.1985
DAVA : Dış ülkelere işçi olarak göndereceği vaadiyle bazı şahıslardan para almak suretiyle 1475 sayılı Kanunun 85. maddesi delaletiyle 105. maddesiyle TCK.nun 503. maddesine muhalefet ettiği iddia olunan sanık Servet'in yapılan yargılaması sonunda, müsnet tek eylemin 1475 sayılı Kanuna ilişkin bulunan vasfından dolayı mahkumiyetine, TCK. nun 503. maddesine ilişkin vasfından dolayı da beraatine dair, (Trabzon Asliye Ceza Mahkemesi)nden verilen 2.4.1985 gün ve 1984/792 esas, 1985/100 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelenerek, gereği düşünüldü :
KARAR : 1 - 1475 sayılı Kanunun 85. maddesi, bazı istisnalar dışında işçilere iş ve işlere işçi bulmak amacıyla faaliyet gösterilip çalışmasını veya bu maksatla özel büro açılmasını yasaklamış, 105. maddesinin 2. fıkrasında ise dış ülkelere işçi gönderme amacıyla çalışmaları tesbit edilenlere verilecek cezaları belirlemiştir.
Görüldüğü gibi sanığa isnat edilen suçun oluşabilmesi için, dış ülkelere işçi göndermek için çalışma ve faaliyetlerde bulunduğunun veya bu maksatla özel büro açtığının tesbit edilmesi gerekir.
Dosya kapsamına göre, özel büro açtığı yolunda herhangi bir iddia ve delil bulunmayan sanık, müştekilerden kendilerini Suudi Arabistan'a işçi olarak göndereceği vaadiyle paralar almış, vaadini yerine getirememesi ve aldığı paraları iade etmemesi sebebiyle de şikayet üzerine yakalanmıştır.
Dosya içinde sanığın, müştekileri dış ülkelere göndermek için, bizzat pasaport çıkarmak, vize işlemlerine tevessül etmek, işverenlerle muhabere yapmak, mukavele imzalatmak sureti ile çalışmalar yaptığını ve benzeri faaliyetlerde bulunduğunu gösterir hiçbir delil mevcut değildir.
Bu sebeple kendisinin, dış ülkelere işçi gönderme gibi bir düşünceden ziyade muhataplarının hulus ve saffetinden yararlanarak haksız menfaat sağlamak maksadıyla hareket ettiğinin ve eyleminin TCK.nun 503. maddesinde müeyyidesini bulan dolandırıcılık suçunu oluşturduğunun kabulü gerekli iken ve kararın gerekçesinde de suçu bu şekilde vasıflandırıldığı halde, tek olan eyleminin bir vasfından beraat, diğerinden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2 - Kabul ve uygulamaya göre ise;
1475 sayılı kanunun 85. maddesinde belirlenen "faaliyet" ve "çalışma" nın devamlılık arzettiği, bu sebeple sanığın kabul edilen eyleminde TCK. nun 80. maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı düşünülmeden hükmedilen cezanın mezkur madde uyarınca arttırmaya tabi tutulması,
SONUÇ : Kanununa aykırı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA,depo parasının geri verilmesine, bozmanın mahiyeti ve tutuklu kaldığı süre nazara alınarak sanık Servet'in tahliyesine, başka suçtan tutuklu ve hükümlü değilse salıverilmesi için C.Başsavcılığı'na müzekkere yazılmasına 15.5.1985 gününde oybirliği ile karar verildi.