TCK.nun 163/3-5. maddelerine muhalefetten sanık Şükrünün yapılan yargılaması sonunda, mahkumiyetine dair, (Kayseri Devlet Güvenlik Mahkemesi)nden verilen 23.1.1985 gün ve 1984/6 esas, 1985/4 karar sayılı hükmün süresi içinde duruşmalı olarak Yargıtay'ca incelenmesi sanık vekili tarafından istenilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle; duruşmalı olarak yapılan inceleme sonunda, aşağıdaki karar tesbit olundu:

1 - Sanık ( ) adlı kitapçığında batı taklitçiliğini tenkit etmiş, İslami kurallara göre yasaklanan içki, kumar, zina, faiz ve hırsızlığın insanlığın en büyük düşmanı olduğundan, Şeriat Kanunları diye adlandırılan Allahın Kanunlarının hayatımızda uygulanması ile nefis mücadelesinden galip çıkılacağından söz etmiştir. Bu arada hırsızlık gibi suçlar için mevcut müeyyidelerin kifayetsiz olduğunu, İslami müeyyidelerin daha etkili olduğunu belirtmiştir.

Eser tümü ile incelendiğinde, aynı zamanda ahlaki mahiyette olan İslami kuralların fertlerin davranışlarında rehber olmasının telkin edilmesinin amaçlandığı görülmektedir. Yazarın tavsiyeleri Devlet nizamına değil, fertlerin yaşantısına ve davranışlarına yöneliktir. Diğer bir söyleyişle Devletin Sosyal ve Ekonomik veya Siyasi veya Hukuki temel düzenini kısmen de olsa dini esas ve inançlara uydurmak kastı ile hareket edilmemiştir. Belli bir konuda İslami müeyyidenin daha müessir bulunduğunun belirtilmesinin hukuki temel düzenin değiştirilmesi anlamına gelmeyeceği, bunun mevcut kanunları eleştiri mahiyetinde olduğu, sanığın eyleminde müsnet suçun kanuni unsurlarının bulunmadığı açıktır.

Bu itibarla suç konusu kitapçığı tüm olarak ele almayıp bazı paragraflarına göre değerlendirme yapan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı şekilde hüküm tesisi,

2 - Kabule göre; TCK.nun 163. maddesinin 5. fıkrasında propaganda fiilinin Devlet daireleri, okullar ve sair müesseselerde işlenmesi hali cezayı 1/3 nisbetinde ağırlaştıran bir sebep olarak kabul olunmuş, aynı maddenin son fıkrasında ise suçun yayın vasıtalarıyla işlenmiş olması hali 1/2 nisbetinde cezayı ağırlaştırıcı bir sebep olarak görülmüştür. Ağırlaştırıcı nedenler sıralanırken Kanun vazıı propagandanın yayılma alanım nazara alarak gittikçe çoğalan bir şekilde artırım öngörmüştür. Yayın vasıtaları ile yapılan propagandanın en geniş kitleye hitap etme ve etkileme durumunda olduğu, beşinci fıkradaki müesseselerinde kapsadığı kabul edilmelidir. Biri netice artırımın da sadece son fıkraya göre yapılması gerekir.

Belirtilen nedenle sanık hakkında TCK.nun 163. maddesinin son fıkrası ile artırım yapılmakla iktifa olunması gerekirken ayrıca aynı maddenin beşinci fıkrası ile de cezanın artırılması,

Kanuna aykırı ve sanık vekilinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki savunmaları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğ namedeki istem gibi (BOZULMASINA), depo parasının geri verilmesine, bir numaralı bozmada oyçokluğu, iki numaralı bozmada ise oybirliği ile 2.5.1985 gününde karar verildi.

Suç konusu Kitabın 6,8.10 ve 13. sahifelerin de yazılı telkinlerin Devletin sosyal ve hukuki temel düzenini laikliğe aykırı olarak dini esas ve inançlara uydurma amacına yöneldiği ve bu itibarla sanığa atılı suçun maddi ve manevi unsurlarının oluştuğu düşüncesiyle bir nolu bozmadaki çoğunluk görüşüne katılmıyorum.

Üye : Sabih KANADOĞLU

Diğer Bölümlerimiz +
Tüm Hukuki NET forumları + Hukuki Portal + Hukuk Haberleri + Sözleşme ve dilekçe örnekleri + Mevzuat ve bilimsel incelemeler + Hukukçu Blogları + Avukat ilanları + Videolar + Linkler + Ansiklopedi ve Sözlük +

İçtihat Arşivi  Eski içtihat dizini

Yargıtay Kararları 2007 2006 2005 2004 2003 2002 2001 1999 1998 1997 1996 1995 1994 1993 1992 1991 1990 1989 1988 1987 1986 1985 1984 1983 1982 1981 1980 1979 1978 1977 1976 1975 1974 1973 1927-1972