 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Hukuk Dairesi
E: 1985/5087
K: 1985/4860
T: 30.04.1985
DAVA : (İ.Ö.) vekili Avukat (M.Ö.) ile (H.Ö.) vekili Avukat (H.G.), Hazine vekili Avukat (G.T.) ve Belediye Başkanlığı aralarındaki tescil davasının kabulüne dair Kadınhanı Asliye Hukuk Hakimliğinden verilen 11.9.1984 gün ve 11/193 sayılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi Hazine vekili tarafından süresinde istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR : Davacı (H.Ö.) müddeabihi (İ.Ö.)'e devretmiştir. H.U.M.K. nun 186. maddesi hükmüne göre, müddeabihin temliki mümkündür. Mahkemece bu yön nazara alınmak suretiyle hüküm oluşturulmasında Yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır. Ancak, mahkemece 1617 sayılı Kanunla değişik 766 sayılı Tapulama Kanununun 33. maddesi hükmünün olaya uygulanma olanağı bulunmadığı görüşü savunulmuştur. Gerçekten de, Tapulama Kanununun 33. maddesinde, tapulama bölgesinden söz edilmiş ve tapulama bölgesinde zilyedliğin vergi kaydı gibi bir belge ile ispatı yoluna gidilemiyen hallerde zilyedin kazanabileceği miktar her parça için 20 dönümle ve toplam olarak da 50 dönümle sınırlandırılmıştır. Söz konusu 33. madde Tapulama Kanununun 97. maddesi hükmüne göre, genel hükümdür. 97. maddede 33. madde ile 42. maddenin tapulama bölgesi dışındaki alanlarda da uygulanması gerektiği hükme bağlanmıştır. Bu açık hükme göre, taşınmaz ilçenin belediye sınırları içerisinde bulunsa bile, 33. maddeye göre zilyed olan davacının aynı yerde zilyedlik yolu ile edindiği taşınmaz bulunup bulunmadığının araştırılması ve uyuşmazlığın buna göre çözümlenmesi gerekir. Aksine düşüncelerle yazılı şeklide hüküm verilmesi Yasaya aykırı ve temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile hükmü BOZULMASINA 30.4.1985 tarihinde oybirliği ile karar verildi.