 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1985/6355
K: 1986/82
T: 21.01.1986
DAVA : Hakkı olmayan yere tecavüzden sanık (Z.K.)'ın yapılan yargılanması sonunda, TCK.'nun 513/2, 81/2, 2790 sayılı Kanun, 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince içtimaen 26250 lira ağır para cezası ile hükümlülüğüne dair EŞME Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 15.4.1985 gün ve 314 esas 109 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığından tebliğname ile 25.12.1985 günü daireye gönderilmekle incelenip gereği düşünüldü:
KARAR : Karar yerinde sanığın baba adının yanlış yazılması nüfus kaydına göre mahallinde düzeltilmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni sayılmamıştır.
Sanık köy merasına tecavüz etmiş ve bu tecavüzü idarece men edilmiştir. Sanık aynı yere tekrar tecavüz etmek suretiyle hem 5917 sayılı Yasaya hem de TCK.nun 513. maddesine aykırılıkta bulunarak 2 suç işlemiştir. Bunlardan yalnızca temadi eden köy mer'asına el atma suçundan kamu davası açılmış olduğundan, oluşan bu suçtan verilen mahkumiyet kararı yerinde olup eylemin 5917 sayılı yasaya aykırılık suçuna dönüştürülmesini gerektirir bir neden bulunmadığından ve bu suçtan ayrıca dava açılması da olanaklı bulunduğundan daha özel yasanın uygulanması gerektiğine ilişkin C. Başsavcılığının tebliğnamesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan duruşmaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, Mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya münderecatına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, değo parasının 3206 sayılı yasa ile değişik CMUK.nun 310. maddesi uyarınca geri verilmesine 21.1.1986 gününde oybirliğiyle karar verildi.
