 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1985/5532
K: 1985/5824
T: 05.12.1985
DAVA : Hakkı olmayan yere tecavüzden sanık Memiş'in yapılan yargılanması sonunda, TCK.nun 513/1, 522. maddeleri gereğince 4 ay hapis, 350 lira ağır para cezasıyla hükümlülüğüne dair, (Fethiye Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 12.3.1985 gün ve 859 esas, 135 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile 4.11.1985 günü daireye gönderilmekle incelenip, gereği düşünüldü:
KARAR : Temadi eden suçlarda hukuki kesintinin iddianame düzenlenmesi ile gerçekleşeceği ilkesi karşısında cezanın 2248 sayılı Yasa ile artırılmadan hükmolunması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine Ancak:
Cezaların kişiselleştirilerek hükmolunması gereği, Ceza Hukukunun genel ilkelerindendir. Bu nedenle suça uygun ceza saptandıktan sonra takdire dayanan teşdidin, ancak sanığın kişiliğine ve suçun işleniş biçimine bağlı bulunması gerekir. Olayda, el atılan yerin yüzölçümünün fazla olması cezayı kişiselleştirme nedeni olarak takdire bağlı teşdid gerekçesi sayılamaz.
Kaldıki, yüzölçümü (dört dönüm) bağlı değer cezasının artırılması veya indirilmesi açısından TCK.nun 522. maddesinde yasal neden olarak gösterilmiştir. Mahkemenin değeri hafif bularak bu nedenle yasal indirim yoluna giderken çelişkiye düşerek kişiselleştirmede yanılgı sonucu alt sınır üzerine çıkması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı istem gibi BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine. 5.12.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.