 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
8. Ceza Dairesi
E: 1985/3684
K: 1985/4885
T: 06.11.1985
DAVA : Ruhsatsız patlayıcı madde bulundurmaktan sanıklar D. Ali ve Şadi'nin yapılan yargılanmaları sonunda, TCK.nun 264/5. 59/2, 36, 40. maddeleri uyarınca 4'er yıl 2'şer ay ağır hapis, 20.833'er lira ağır para cezaları ile hükümlülüklerine ve zoralıma dair, (Tarsus Ağır Ceza Mahkemesi)'den verilen 12.12.1984 gün ve 55 esas 182 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca CMUK.nun 318. maddesi uyarınca duruşmalı olarak incelenmesi sanıklar vekili tarafından istenilmiş olduğundan dosyanın C. Başsavcılığı'nın bozma istekli tebliğnamesi ile 4.9.1895 günü dairemize gönderilmiş olduğu anlaşılmakla; 2.10.1985 duruşma günü tayin edilerek yapılan inceleme sonunda, gereği düşünüldü:
KARAR : Sair temyiz itirazlarının reddine. Ancak :
1 - CMUK.nun 1696 sayılı Yasa ile eklenen ek madde 1. hilafına yargılamanın genel kurallar çerçevesinde yürütülmesi,
2 - Sanıkların eylemi müşteki Ali'ye iftira amacı ile izinsiz temin edip bulundurdukları patlayıcı maddeleri onun bahçesine gömerek kolluk kuvvetlerine ihbarda bulunmaktan ibarettir.
TCK.nun 264. maddesinin 5. fıkrasında; 1. fıkrada sayılan patlayıcı maddeleri taşıyan, bulunduran ve satanlar hakkında değişik 3 yaptırım düzenlemiştir. Bunlar söz konusu maddelerinin cinse miktar bakımından vahamet göstermesi veya vahamet göstermemesi hali ile cins ve miktarının önemsiz sayılması failin meslek, kişilik ve ahlaki eylemleri yönünden tehlikesiz sayılması halleridir.
Dairemizin süreklilik kazanan ve Ceza Genel Kurulu'nca da tasvipe göre uygulamalarına göre 2 dinamit lokumu ve buna ait fitil ve 6 adet kapsül cins ve miktar bakımından önemsiz sayılacak nitelikte ise de, sanıkların olay nedeniyle belirlenen kişilik ve ahlaki durumları karşısında fıkranın son cümlesinin uygulanması düşünülemez ise de bu miktar patlayıcının cins ve miktar itibarıyla vahim sayılmasına da olanak yoktur.
Bu nedenle sanıkların eylemini TCK.nun 264. maddenin 5. fıkrasının ilk cümlesi içinde değerlendirmek gerekirken vahim miktarda kabul edilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanıklar vekilinin sözlü ve yazılı temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, depo paralarının geri verilmesine, 6.11.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.