 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
7. Hukuk Dairesi
E: 1985/15681
K: 1989/2335
T: 28.02.1989
DAVA : Taraflar araında kadastro tesbitinden doğan dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi istenilmekle gereği görüşüldü:
KARAR : Kadastro sırasında 774 parsel sayılı 75.000 metrekare yüzölçümündeki taşınmaz 771 ila 780 parsellere uygulanan vergi kaydı, yüzölçümü fazlası olarak ve beyanlar hanesinde üzerindeki zeytin ağaçlarının Ahmet oğlu Hasan K.'un varislerine ait olduğu belirtilerek Hazine adına tesbit edilmiştir. İtirazları kadastro komisyonunca reddedilen davacılara Cevat K. ve paydaşları kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak dava açmışlardır. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacıların 27.3.1950 gününden sonra taşınmazı ihya ettikleri, tesbit gününe göre ihya yoluyla taşınmaz edinme olanağı bulunmadığı gerekçe gösterilerek hüküm kurulmuştur. Ne var ki; 766 sayılı Tapulama Kanunu ve 1617 sayılı yasanın 20. maddesi gürülmekte olan davalarda da uygulanacağı geçici 4. maddesinde açıklanan 3402 sayılı Kadastro Kanunu ile yürürlüktenkadırılmıştır. Kadastro Kanununun 17. maddesi hükmü ile ihya yoluyla taşınmaz edinme olanağı sağlanmıştır. Davacılar anılan yasa hükmünden yararlanır. O halde, 3402 sayılı Kadastro Kanunun 17 ve 14. maddesi hükünce öngörülen koşulların davacı taraf yararına gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılmalı, taşınmazın 3402 sayılı yasının 17/2. maddesi hükmünce il, ilçe ve kasabaların imar palanının kapsadığı alanlarda kalan taşınmaz olup olmadığı yönü de sorulup saptanmalı ve sonucuna göre bir karar verilmelidir. Bu nedenlerle davacı tarafın temyiz itirazları yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 28.2.1989 gününde oybirliğiyle karar verildi.