 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1985/4065
K: 1985/4971
T: 16.04.1985
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davacı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Dava, tahliye taahhüdü nedeniyle kiralananın boşaltılması isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı reddetmiş, hükmü davacılar vekili temyiz etmiştir.
Taraflar arasında kira ilişkisi devam ederken davalı 1.2.1982 tanzim tarihli belgede davacının oğlunun Avusturalya'dan yurda gelmesi halinde 31.3.1983 tarihinde kiralananın tahliye etmeyi taahhüt etmiştir. Davacı bu taahhüde dayanarak icra memurluğundan tahliye talebinde bulunmuş, vaki itiraz üzerine merciine gidilmiş, tetkik mercii tahliye için öngörülen şart gerçekleşmediğinden tahliye talebini reddetmiştir. Bundan sonra 24.5.1983 tanzim tarihli belge ile davalı kiralananı 1.5.1984'de tahliye edeceğini şartsız olarak taahhüt etmiştir. Burada birbirini takip eden (tevali eden) taahhütlerden söz edilemez. Zira 1. taahhüt nedeniyle takip yapılmış ancak ilk'te karar alınmamıştır. 2. taahhüde dayanarak da iş bu dava açılmıştır. Tevali eden taahhütlerden bahsedilmek için en az iki veya daha fazla geçerli tahliye taahhüdünün alınması daha önceki taahhüt nedeniyle bir icra takibinde bulunulmaması veya dava açılmaması sonraki taahhüde dayanarak takip yapılıp veya dava açılmış olması gerekir. Bu gibi durumlarda kiracısını daimi baskı altında tutan kiralayanı iyiniyetle kabul etmek mümkün değildir. Bu bakımdan tevali eden tahhütlerin varlığı halinde açılan tahliye davalarının kabulü olanağı yoktur. Olayımızda böyle bir davanın söz konusu olmadığına göre mahkemenin aksine olan görüşü doğru değildir. Bu hususlar nazara alınarak subut bulan davanın kabulü gerekirken reddi usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 16.4.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.