 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
6. Hukuk Dairesi
E: 1985/11597
K: 1985/12655
T: 21.11.1985
DAVA : Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Dava, iş yeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesi isteğine ilişkindir. Mahkeme davayı kabul etmiş, hükmü davalı vekili temyiz etmiştir.
BK. nun 262. maddesi uyarınca aktin feshine ilişkin tahliye isteği 6570 sayılı Kanunun 1. maddesi uyarınca hem Borçlar Kanunu, hem de 6570 sayılı Yasa kapsamına giren ve bu yasanın 7/b-c-ç maddelerine dayanan tahliye davalarına konu yerler için uygulanır. Bu maddenin tatbiki için aktin süresiz hale dönüşmesi icapeder. Süresiz akitlerde 6 aylık dönemler için üç ay önce davalıya feshi ihbar tebliğ ettirilmesi o dönemin sonunda da tahliye davasının açılması gerekir. Altı aylık dönemin birinde tebliğ ettirilen ihtar ancak o dönemin sonunda dava açma hakkını verir. Daha sonraki dönem için hukuki sonuç doğurmaz. BK. kapsamına giren yerlerin tahliyesi için koşulları taşıyan feshi ihbar yeterlidir. Başka bir sebep aramaya gerek yoktur. 6570 sayılı Yasa kapsamına giren süresiz akte konu teşkil eden Yasanın 7/b-c-ç maddelerine dayanan tahliye davasına konu olan yerleri için ise BK.nun 262. maddesindeki feshi ihbar sadece dava süresi için önem taşır. Süre yönünden ihbar koşulu yerine getirilmişse anılan Yasanın 7/b-c-ç maddelerine dayanan dava sebebenin ayrıca ispat edilmesi şarttır.
Olayımızda; dava açıldığı süre itibariyle 6 aylık dönemler 17.8.1984 - 17.2.1985'dir. İhtar 8.3.1984'de davalıya tebliğ olunmuştur. Bir önceki davanın dava dilekçesinin tebliği de 7.7.1984'dür. Her ikisi de 17.8.1984 tarihinde önceki döneme aittir. İhtar 17.8.1984'e nazaran üç ay öncesini kapsamakta, dava dilekçesinin tebliği ise bu süreyi kapsamamaktadır. Ancak dava 17.8.1983 - 17.2.1985 tarihleri arasında açılmamıştır. Bir sonraki dönemi izleyen 11.3.1985 tarihinde ikame edilmiştir. Bu bakımdan BK.nun 262. maddesinin koşulları yerine getirilmemiştir. Bundan zuhul ile davanın esası incelenerek tahliyeye karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının tenyiz edene iadesine, 21.11.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.