 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1985/4585
K: 1985/5132
T: 29.04.1985
DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca yönetim planına eklenen 36 ve 37. maddelerinin iptali davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı vekili yönünden süresinde verilen günlü dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler verilen günlü dilekçe ile istenilmiş olmakla; dosyadaki belgeler okunup iş anlaşıldıktan sonra, gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Kat mülkiyetine geçilmiş bir apartmandaki kat malikleri 4/5 oranındaki çoğunlukla yönetim planında değişiklik yapmışlar ve değişik hükümleri tapsayan ve bu yeni yönetim planını tapuya tescil ettirmişlerdir.
Davacı kat maliki yönetim planında değişiklik yapılması konusu, kat malikleri kurulunca getirilmeden ve bu konuda kurulca bir karar alınmadan yönetim planının değiştirilmesi yasaya aykırı olduğundan yeni yönetim planının iptalini dava etmiştir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası'nın 28. maddesinin 2. fıkrasında; (yönetim planında hüküm bulunmayan hallerde ana gayrimenkulün yönetiminden doğacak anlaşmazlıklar bu kanuna ve genel hükümlere göre karara bağlanır) hükmü yer almaktadır. Maddenin bu anlatımından yönetimle ilgili anlaşmazlıkların kat malikleri kurulunca incelenip karara bağlanacağı açıkca anlaşılmaktadır. Bu konudaki anlaşmazlıkların çözümü için kat malikleri kurulunun toplanarak bir karar vermesi gerekli olduğuna göre daha önemli olan ve yönetim planında değişiklik yapılmasını öngören konu için, kat malikleri kurulunun toplanması ve bu konunun karar biçiminde sonuca bağlanması zorunludur.
Tarafların kat maliki oldukları apartmana ait yönetim planındaki değişiklik için kat malikleri kurulunca herhangi bir karar alınmamış olduğundan yapılan plan değişikliği bu nedenle geçersizdir. Böyle olunca, mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde reddine hükmolunması doğru bulunmamıştır.
SONUÇ : Davacının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenle HUMK'nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve temyiz harcının istek halinde geri verilmesine, 29.04.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.