 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
5. Hukuk Dairesi
E: 1985/13000
K: 1985/12794
T: 29.11.1985
DAVA : Taraflar arasındaki 634 sayılı Kat Mülkiyeti Yasası uyarınca mahkemece yönetici atanması davasından dolayı yapılan yargılama sonunda davanının kabulüne dair verilen yukarda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davalılardan (N.E.) vekili gelerek okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
KARAR : Anılan davada tüm kat maliklerine duruşmaya gelmeleri için davetiye çıkarılmış fakat hiç birisi duruşmaya gelmemiş ve bu konuda bir diyecekleri olup olmadığına ilişkin bir savunma da göndermemişler. Mahkeme de bunun üzerine dışarda bir başkasını yönetici olarak atamış ve dairelerin aylık beşer bin, dükkanların üçer bin lira yönetici aylığı ödemelerine hükmetmiştir.
Kararı temyiz eden, davalılardan (N.E.), yönetciye gerek olup olmadığı konusunda Mahkemece gerekli araştırmanın yapılmadığını ve toplam olarak aylık 81.000 lirayı bulan bu ücretin çok yüksek olduğunu, ayrıca apartman yönetim planının daha önce Mahkeme'ce iptal edilip bir yenisinin de henüz yapılmadığından yönetici aylığının, kat maliklerinden 634 sayılı yasanın 20. maddesi gereğince arsa payı oranına göre alınması gerektiğini ileri sürmüştür.
634 Sayılı yasanın 34. madesinin 6. fıkrasına göre; kat malikleri ana taşınmazın yöneteminde anlaşamaz veya toplanıp bir yönetici atamayazlarsa, kat maliklerinden birinin başvurusu üzerine ve mümkünse diğerleri de dinlendikten sonra Sulh Mahkemesi'nce taşınmaza bir yönetici atanır. Davacı bu konuda anlaşıp bir yönetici atayamadıkların ileri sürmüş ve tüm kat malikleri de yapılan davete rağmen duruşmaya gelmemiş ve iddianın aksini savunmamış olduklarına göre, Mahkemece bu iddianın araştırılmamasında ve hariçten bir başkasının yönetici olarak atanmasında bir tutarsızlık görülmemiştir.
Davalının öteki temyiz itirazlarına gelince: Sözü edilen yasanın 20. maddesinin (b) fıkrasına göre, kat maliklerinin aralarında başka türlü anlaşma olmadıkça, arsa payına göre ödemekle yükümlü oldukları giderler arasında yönetci aylığı da vardır. Bu hüküm genel bir kuralın anlatımıdır. Böyle olunca yönetici aylığının Mahkemece açıkça saptanması ve arsa payına göre bölüştürülmesi düşünülmeden başka ilkelere tutunarak hüküm kurulması doğru bulunmamıştır.
Davalının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde olduğundan hükmün yukarıda açıklanan nedenle Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA 25.11.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.