 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Hukuk Dairesi
E: 1985/7688
K: 1985/9292
T: 12.11.1985
DAVA : Taraflar arasındaki trafik kazasından doğma tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, ilamda yazılı nedenlerden dolayı 150.000 lira manevi tazminatın dava tarihinden 19.12.1984 tarihine kadar % 5, bu tarihten itibaren % 30 faiziyle birlikte davalı (C.B.)'den alınarak davacıya ödenmesine, fazla manevi tazminat isteği ile maddi tazminat isteğinin ve davalı (Y.A.) hakkındaki davanın reddine ilişkin hükmün süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu : KARAR : 1 - Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla, yasaya uygun gerektirici nedenlere göre, diğer itirazların reddi gerekir.
2 - Araç sahibi sıfatıyla hakkında dava açılan (Y.A.), trafik kaydına göre olaya karışan motorlu taşıt aracının işleticisidir. Bu davalı, olaydan üç hafta kadar önce aracını diğer davalı sürücü (C.B.)'e sattığını savunmuş, o da bu savunmayı doğruladığı için mahkemece (Y.A.) hakkındaki davanın reddine karar verilmiştir. Gerçekten trafik kayıtları mülkiyeti (başka bir anlatımla işleticiyi) kesin olarak saptayan mutlak bir karine değil ise de; araç işleticisinin kim olduğunu belirleyen kuvvetli bir delil niteliğindedir. Bu bakımdan trafikteki kaydın hilafına aracın mülkiyetinin üçüncü bir kişiye geçtiğinin, yani trafik kaydının aksinin geçerli delillerle her zaman ispatlanması mümkündür. Ne var ki bu delillerin üçüncü kişileri bağlıyacak nitelikte olması ve özellikle trafik olayından zarar görenlerin haklarını ortadan kaldıracak bir sonuç yaratmaması da zorunludur. Olayda satış iddiası davalıların mahkemedeki beyanlarından ileri gitmemiş ve üçüncü kişiye bağlayıcı bir delile dayandırılmamıştır. Her türlü muvazaalı satışları önlemek bakımından, trafik olayına karışan taşıt araçlarının satışının olaydan zarar görenlere karşı hukuki hüküm ve sonuç ifade edebilmesi için usulün 299 uncu maddesindeki şartların gerçekleşmesinde gerekli olduğunu kıyasen kabul etmek hak ve adalet yönünden uygun olur. Yargıtay'ın kararlılık kazanmış uygulaması ile bu doğrultudadır. O halde davalı (Y.A.) hakkındaki davanın reddine karar verilmiş olması yukarıda açıklanan maddi ve hukuki olgular karşısında bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın 2 sayılı bendde gösterilen nedenle BOZULMASINA, öteki temyiz itirazlarının ilk bentteki nedenlerle reddine 12.11.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.