 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1985/990
K: 1985/1023
T: 18.02.1985
DAVA : Görevli memura hakaret emek ve saldırgan sarhoşluktan sanık Hasan'ın yapılan duruşması sonunda, TCK.nun 266/1, 572/2. maddeleri gereğince, 2 ay hapis 6 ay hafif hapis 3000 lira ağır para cezaları ile mahkumiyetine dair (Ayvalık Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 25.5.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde istida ve şartı depo parası verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı onama isteyen 30.1.1985 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sanığın kesinleşip infaz olunan sabıkaları olduğu halde TCK.nun 266/1. maddesiyle hükmolunan cezanın TCK.nun 81. maddesiyle artırılmamasına ait isabetsizlik aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
1 - Sanığın mütecaviz sarhoşluk suçunu işlediği sırada kendisini genelevden çıkartıp karakola götürmek isteyen vazifeli bekçiye küfür etmek ve boğuşmak suretiyle cebir ve şiddetle mukavemette bulunduğunun anlaşıldığı ve hakaret ve boğuşma tarzında tezahür eden eyleminin kül halinde mukavemetin unsurlarından bulunduğu gözetilmeden, TCK.nun 258/1-3. maddesi yerine 266/1. maddesi ile hükümlülüğüne karar verilmesi,
2 - Sanığa ait sabıka kayıtlarına göre 1976 yılında işlenip kesinleşmiş bulunan birinci ve ikinci sarhoşluk suçu ile son suçun işlendiği tarih arasında 5 yıldan fazla bir sürenin geçtiği anlaşıldığı cihetle itiyada esas tutulamayacağı gözetilmeden TCK.nun 572. maddesinin 1. fıkrası yerine 2. fıkrasıyla ceza tayini,
SONUÇ : Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamede onama isteyen düşüncenin reddine hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 18.2.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.