 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
4. Ceza Dairesi
E: 1985/224
K: 1985/451
T: 31.01.1985
DAVA : Görevli memura hakaret etmek ve efrada fena muamelede bulunmaktan sanık İmdat'ın yapılan duruşması sonunda, TCK.nun 456/1, 245/2, 647 sayılı Kanunun 6. maddeleri gereğince 8 ay hapis cezası ile mahkumiyetine, cezası kadar memuriyetten mahrumiyetine sanığın cezalarının ertelenmesine, dair, (Terme Asliye Ceza Mahkemesi)'nden verilen 9.4.1984 günlü hükmün Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından süresinde istida ve şartı depo parası verilmek suretiyle ifa edilerek dava evrakı onama isteyen 31.12.1984 günlü tebliğname ile daireye gönderilmekle okundu, gereği konuşulup düşünüldü:
KARAR : Sanık İmdat'ın diğer sanıklar hakkında açılan davaya müdahil olarak katılmadığı cihetle hükmü bu sıfatla temyize yetkisi bulunmadığından müşteki sıfatıyla yaptığı temyiz isteğinin reddine.
Sanık sıfatı ile yaptığı temyize gelince:
Sanık hakkında iki mağdura suimuameleden dava açıldığı ve suçta subuta erdiği halde tek fiilden ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi sayılmamış, sair itirazlar yerinde görülmemiştir. Ancak:
1 - TCK.nun 245. maddesinin 2. fıkrası aynı Kanunun 456. maddesinin 1. ve son fıkraları dışında kalan müessir fiiller için tayin edilen cezanın artırılmasını öngördüğü gözetilmeden yazılı biçimde ceza tayini,
2 - Takdirde dayanılmadan ve nedeni gösterilmeden memuriyetten yoksun kalma cezasının TCk.nun 20. maddesine aykırı, olarak aşağı sınırın üstünde tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan tebliğnamedeki onama isteyen düşünenin reddiyle hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 31.1.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.