 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Hukuk Dairesi
E: 1985/2726
K: 1985/3171
T: 01.05.1985
DAVA : Dava dilekçesinde 123.600,- lira nişan hediyelerinin mevcutsa avnen yoksa bedelinin, mukabil davada ise 101.150,- lira maddi, 100.000,- lira manevi tazminatın masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davacının davasının kısmen kabulü ile, 82.100,- lira tutarındaki eşyaların varsa aynen, yoksa bedelinin tahsili ile davacıya verilmesine, mukabil davada 92.580,- lira maddi, 500,- lira söz yüzüğünün aynen iadesi ve 70.000,- lira manevi tazminatın davacıdan tahsili ile davalı-karşı davacıya verilmesi cihetine gidilmiş, hüküm davacı-karşı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra; dosyadaki bütün kağıtlar okunup, gereği düşünüldü:
KARAR : Nişan merasiminde yapılan harcamalar nikahın icra olunacağı kanaatıyla yapılan masraflardan bulunmadığından, Medeni Kanunun 84. maddesine göre, karşı taraftan istenemez. Ayrıca zamanla veya kullanma sonucu tüketilen yada değerinden kaybeden hediye eşyanında iade esnasındaki durumlarına göre değerlerinin tayini gerekir.
O nedenlerle davalı ve mukabil davacının mukabil davalıya vermiş olduğu giyim eşyalarının eskime ve tükenme durumları nazarı itibare alınmadan dava tarihindeki bilirkişice saptanan değerlere hükmedilmesi doğru değildir.
Bundan ayrı Medeni Kanunun 85. maddesi uyarınca manevi tazminata hükmedilebilmesi için nişanın bozulmasından dolayı nişanlının fahiş bir surette mutazarrır olması gerekir. Davacı ve arşı davacı nişanlı kız yararına hükmolunan manevi tazminatın dayanağı kabulen edilen olayların hiçbiri onun fahiş bir şekilde şahsen zarara uğradığını göstermez. Her nişanın bozulmasında mutad olan olaylar manevi tazminatı gerektirmez.
SONUÇ : Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetisiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince (BOZULMASINA) ve 1100,- lira peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 1.5.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.