 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
3. Ceza Dairesi
E:1985/9282
K:1985/9067
T:25.06.1985
- KÜÇÜKLER HAKKINDA TEDBİR VE CEZALAR
- ÖDENCE
* ÖZET:İşlediği suçun anlamını kavrayacak durumda bulunan sanığın ceza yönünden hükümlülüğüne karar verildiğine göre, ödenceden de sorumlu tutulması gerekir.
(2253 s. ÇMK. m. 12/2)
(6831 s. OK. m. 112)
Orman Kanununa muhalefetten sanık Isa hakkında yapılan duruşma sonunda, anılan Yasanın 91/1, 2253 sayılı Kanunun 12/2 ile 647 sayılı Kanunun 4. maddeleri gereğince neticeten 2400 lira ağır para cezasile mahkumiyetine, cezasının teciline, 315 lira yargılama gideri ile 500 lira nisbi harcın sanıktan tahsiline, müdahil idarenin tazminat talebinin reddine, 160 lira maktu, 280 lira nisbi vekalet ücretinin sanığın yaşı sebebiyle ilgili velisinden tahsili hususunda dava açmakta müdahil idarenin muhtariyetine dair, (Mudurnu Sulh Ceza Mahkemesi)'nden verilen 28.11.1984 günlü ve 20/369 sayılı hüküm müdahil idare tarafından temyiz edilmiş ve şartı depo parası ile yerine getirilmiş olduğundan mahallinden gönderilen evrak C. Başsavcılığı'nın 5.6.1985 günlü tebliğ namesiyle daireye verilmekle okunarak, gereği görüşülüp düşünüldü:
Tazminata hükmedilmediği halde, nisbi harç ve nisbi vekalet ücreti tayini, temyizin kapsamı ve temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Müdahil idarenin şahsi hakka yönelik temyizine hasren yapılan incelemede;
Yerinde görülmeyen sair itirazların reddine. Ancak:
1 - Farik ve mümeyyiz bulunan sanık ceza yönünden mahkum edildiğine göre tazminattan da sorumlu tutulması gerekirken, yaş küçüklüğü gerekçe gösterilerek bu husustaki talebin reddine karar verilmesi,
2 - Suçtan zarar gören orman idaresinin 22.3.1984 tarihinde davaya katılma isteğinde bulunmasına, orman davalarında maktu vekalet ücretinin tarifelerde gösterilen asgari ücretin onda biri olacağını belirleyen Orman Yasasının ek-1. maddesinin 1 Ocak 1984 tarihinde yürürlüğe giren 2896 sayılı Yasayla kaldırılmış olmasına ve buna bağlı olarak Avukatlık Asgari Ücret Tarifelerinin 15. maddesinin 4. fıkrasının da yasal dayanağını ve geçerliliğini yitirmiş bulunmasına göre; maktu vekalet ücretinin tamamına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek onda biri üzerinden tayini,
Bozmayı gerektirmiş, müdahil idarenin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak (BOZULMASINA), 2253 sayılı Yasanın 28. maddesi uyarınca esasen gereksiz alınan depo parasının geri verilmesine, 25.6.1985 gününde oybirliğiyle karar verildi.