 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Hukuk Dairesi
E: 1985/10185
K: 1985/10406
T: 09.12.1985
DAVA : Mustafa ile Safiye arasındaki boşanma davasının yapılan muhakemesi sonunda, tarafların boşanmalarına dair verilen hüküm davalı tarafından temyiz edilmekle; evrak okunup, gereği görüşülüp düşünüldü :
KARAR : Evvelce açılan ve nesebin reddine ilişkin dava sebebile Adli Tıp Meclisi'nin verdiği 20.11.1979 günlü ve 5623 sayılı raporda, Mustafa'nın çocuk yapma kabiliyetinin (yeteneğinin) bulunduğu açıkca belirtilmiş ve sözü geçen dava takip edilmediği için 29.3.1982 tarihinde açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. Bu tıbbi gerçeğe rağmen davacı vehme kapılmış ve çocuk yapma imkanına sahip olmadığı yolunda yersiz bir kanaata ulaşmış ve bu durumu herkese anlatmış, onları inandırmış, böylece çevrede kadının iffeti ve çocuğun nesebi konusunda dedikodu niteliğini aşmayan düşünce ve fikirlerin doğmasına yol açmıştır. Kimse kendi eylemine ve kusuruna dayanarak bir hak elde edemez. Olayda asılsız haberi çıkaran davacı kocadır. O halde kendi kusur ve eylemine istinad ederek boşanma davası açamaz. Öte yandan dosyada, kocanın söylediklerini, yani kadının iffetsizliğini doğrulayan ve kadını atfı kabul bir eylem yoktur. Dedikodunun çıkmasında ve kocanın yanlış kanaata varmasında davalının müterafik, yani ortak bir kusurun varlığı da ispatlanmamıştır. Şu durumda, boşanmanın şartları doğmamıştır. Eşlerin uzun süre ayrı yaşamları ise tek başına geçimsizlik sebebi ile boşanmaya imkan vermez. O halde davanın reddi gerekirken, açıklanan yönler gözetilmeden boşanmaya karar verilmesi usul ve konuna aykırıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen kararın gösterilen sebeble BOZULMASINA, 9.12.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.