 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
2. Ceza Dairesi
E: 1985/7102
K: 1985/8093
T: 16.10.1985
DAVA : Müessir fiilden sanık Şefika ve Gülsüm'ün yapılan yargılamaları sonunda, beraetlerine ve yargılama giderinin davacıdan tahsiline dair, Bayramiç Sulh Ceza Mahkemesinden verilen 15.3.1985 tarihli hükmün Yargıtay'ca incelenmesi davacı tarafından süresinde dilekçeyle istenmek ve dava evrakı C.Başsavcılığının 1.8.1985 tarihli tebliğnamesiyle daireye gönderilmekle okunup iş anlaşıldıktan sonra gereği düşünüldü :
KARAR : Temyiz isteminin Şefika ve Gülsüme ilişkin bulunduğu, Zeliha'nın temyiz kapsamı dışında kaldığı görülmekle yapılan inceleme sonunda :
1 - Dava dilekçesi Şefika ve Zeliha ile ilgili olup 11.6.1984 günlü tensip tutanağında bu sanıklar hakkında işlem yapılmış ve ilk oturumda adı geçenlerin sorgusu icra olunmuştur. Davacı parmak izini taşıyan dilekçesinde Gülsüm'den bahsetmediği halde, duruşmada dilekçenin yanlış yazıldığı Zeliha'nın kendisini dövmediğini suçu işleyenlerin Şefika ve Gülsüm olduğunu söylemiştir. Dilekçeye soyadı dahi belirtilmeden ve el yazısı ile Zeliha'nın adı yanına Gülsüm kelimesi ilave edilmiştir. Şahsi dava dilekçesi niteliği itibariyle tarafların hukuki durumlarına doğrudan doğruya tesir eden bir belgedir, böyle bir belgede yapılan ve sanık ilavesine ilişkin bulunan değişikliğin her türlü şüpheden ari ve inandırıcı olması gerekir. Yapılan ekleme ise bu nitelikte olmadığından Gülsüm hakkında usule uygun ve geçerli bir davanın mevcudiyetinden bahsedilemez.
Bu itibarla Gülsüm bakımından yaralamak suçundan usulen açılmış bir dava olmadığı gözetilmeden esasa dair hüküm tesisi,
2 - Davacının sanık Şefika tarafından müessir fiile maruz kaldığına dair iddiası, tabip raporu ve taraflar arasındaki kavganın vukuuna dair şahit beyanları ile doğrulandığı halde bu deliller nazara alınmadan Şefika hakkında yazılı şekilde beraet kararı verilmesi
Bozmayı gerektirmiş, temyiz itirazları bu bakımlardan yerinde görülmüş olduğundan hükmün BOZULMASINA, depo parasının iadesine kısmen istem gibi 16.10.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.