 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Hukuk Dairesi
E:1985/3981
K:1985/4063
T:04.04.1985
* HAK DÜŞÜRÜCÜ SÜRE
ÖZET : Olayda tapulama komisyonu kararının kesinleşmesi ile dava tarihi arasında 766 sayılı Yasanın 31/2. maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü süre geçmediğine göre Mahkemece iddia ve savunma çevresinde taraf delillerinin toplanması ve varılacak sonuca göre karar verilmesi gerekir.
(766 s. Tapulama K m. 31/2)
Taraflar arasında görülen davada; davacılar, 1061, 1062 sayılı parsellerde davalılar adına kayıtlı 44/60 paydan payları oranında iptal ve tescil istemişlerdir. Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, 766 sayılı Yasanın 31/2. maddesi gereğince 10 yıllık sükutu hak süresi geçmiş olması nedeniyle davanın reddine dair verilen karar süresinde davacılar tarafından duruşma isteğiyle temyiz edilmiştir. Duruşma isteği tebligat putu bulunmadığından reddedilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava konusu 1061 ve 1062 parsel sayılı taşınmazlardaki Ayşe, Ali ve Salih mirasçılarının toplam 44/60 paylarına karşı davalılar M. Ali ve İbrahim tarafından tapulama komisyonuna yapılan itiraz üzerine verilen karar, davacılara 15.10.1974 tarihi ile. 23.10.1974 tarihleri arasında tebliğ edilmiştir. Temyize konu dava ise 18.7.1984 tarihinde açılmıştır. Bu itibarla olay da tapulama komisyonu kararının kesinleşmesi ile dava tarihi arasında 766 sayılı Yasanın 31/2. maddesinde öngörülen 10 yıllık hak düşürücü süre geçmemiştir. Davacılar, tapulama komisyonu kararına karşı bir aylık süre içerisinde tapulama mahkemesine başvurma yerine on yıllık hak düşürücü süre içerisinde genel mahkemede davalarını açma yolunu tercih etmiş durumdadırlar. Hal böyle olunca, mahkemece iddia ve savunma çerçevesinde taraf delillerinin toplanması ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile 766 sayılı Yasanın 31/2. maddesinde öngörülen on yıllık hak düşürücü sürenin geçtiği görüşü ile işin esasına girmeden, yazılı olduğu üzere davanın reddedilmesi isabetsizdir. Bu yöne değinen temyiz itirazı yerindedir. Kabulü ile hükmün HUMK. 428. maddesi gereğince belirtilen nedenden ötürü (BOZULMASINA), peşin harcın iadesine, 4.4.1985 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.