 |
Yargıtay içtihatları bölümü
Yargıtay Kararı
T.C.
YARGITAY
1. Ceza Dairesi
E: 1985/5622
K: 1986/2698
T: 27.05.1986
DAVA : ...... Belediyesi'nde tahsildar olduğu sırada adiyen zimmetine para geçirdiği ve muhakeme edilmezden önce bu parayı tamamen ödediği yapılan yargılaması sonunda anlaşılan sanık Dursun'un TCK.nun 202/1-son, 80, 59 ve 227/2. maddeleri gereğince 2 sene 5 ay 5 gün ağır hapis cezasıyla mahkumiyetine ve müebbeten memuriyetten mahrumiyetine dair, (Ödemiş Ağır Ceza Mahkemesi)'nden verilen 24.12.1984 gün ve 1984/271 esas, 184/337 karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtay'ca incelenmesi sanık tarafından istenilmiş ve şartı yerine getirilmiş olduğundan dava evrakı C. Başsavcılığı'ndan tebliğname ile daireye gönderilmekle incelendi:
KARAR : Sanığın yasal süresi geçtikten sonra vaki duruşma isteğinin C.Y.Y.Y.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle incelemenin duruşmasız olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
KARAR : Zimmet suçu; memurun kendisine teslim edilen veya görevinden ötürü saklama, denetim yahut sorumluluğu altında bulunan para, para hükmündeki senet, evrak ve taşınabilir malları aşırmasıyla ya da her ne suretli olursa olsun haksız temellükü ile veya başka suretle kullanılmasıyla oluşur. Bu cürümde sahip olma kastı asıldır. Ancak bu suç memurun hesap vermeye zorunlu olduğu anda parayı vermek iktidarında bulunmadığı hallerde işlenmiş olur.
Olayımızda savunma ve tanık belediye başkanı Celal ile muhasip Mustafa'nın anlatımlarıyla da anlaşıldığı üzere belediye tahsildarı olan sanığın görevi gereği elektrik ve su paralarını abonelerden topladığı halde yönetmelikte öngörülen süre içinde vezneye yatırmadığı ve tanık belediye başkanının ikazı üzerine o anda topladığı parayı teslim ettiği ve paranın emanete alındığı, ancak; 25 gün sürelik gecikme sırasında paranın sanık tarafından kişisel çıkarına sarfedildiği hususunda hiçbir kanıt bulunmadığı, böylece haksız temellükün saptanamadığı anlaşılmıştır. Bu itibarla eylemin görevi savsaklamak yerine zimmet biçiminde nitelendirilerek yazılı şekilde hükme varılması,
SONUÇ : Yasaya aykırı ve temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün C.Y.Y.Y.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, depo parasının geri verilmesine, 27.5.1986 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.